اسرائیل مسأله داخلی ما ست
مجتبی دانش‌طلب
اسرائیل چه کار داشت که بیاید ۱۵۰۰ کیلومتر دورتر از پایتخت خودش در تهران ساواک را آموزش بدهد؟ چه نفعی در شکنجه دادنِ مخالفان شاه داشت؟ چرا احتمال نداد مثل هرسلطنت و دیکتاتوری دیگری پهلوی هم سقوط کند و کارش با آنها که جایگزین می‌شوند گِره بخورد؟ چه کار داشت که در قفقاز و آناتولی و کردستان بازوهای اطلاعاتی بسازد و در پیرامون ایران پروژه‌های امنیتی برای خودش تعریف کند؟
در ایران سابقه یهودستیزی یعنی آزار و تبعید، شبیه آنچه در اروپا رخ داد، هرگز دیده نشده. اگر در خلال جنگ جهانی توافق می‌کردند بخشی از آوارگان یهودی به ایران بیایند و اینجا زندگی کنند احتمالاً نه مخالفت بزرگی رخ می‌داد نه فشار و سختی خاصی به آنها وارد می‌شد. چرا درایران با نمادی مثل کوروش که ناجی یهودیان شناخته شده و رواداریِ مردم با اقلیت‌های دینی، ستیز با اکثریت را انتخاب کرده‌اند؟
صهیونیست‌ها باهوش‌تر از آن بودند که تحمیلی و متزلزل بودن پهلوی را تشخیص ندهند چون در هر مجالی جامعه آماده انقلاب می‌شد. آنها نه از تباری اصیل بودند که سابقه دیوانی داشته باشند نه روی پای خودشان بالا آمدند. رضا قزاق بود و دیکتاتوری او با روشنفکرانِ غرب‌گرا جایگزین قرارداد استعماری ۱۹۱۹ شد. پسرش را هم دقیقاً برای همان سیاست گماشتند: حفاظت از منافع غرب و غارتِ حداکثری نفت.
اسرائیل ترجیح می‌دهد همه دولت‌های منطقه شبیه آل‌سعود و آل‌نهیان و آل‌خلیفه و امثالهم باشند. حکومت‌های خاندانی، غرب‌زده، یک پا در اروپا و امریکا، طبقه‌ای از تکنوکرات و نوکیسه‌‌ها هم در خدمت‌شان، با اقتصاد عاریتی و متکی به منابعِ خام، سرکوب‌گر نسبت به هر نوع مخالفت، در یک کلام مثل خودش گماشته غرب در حیطه داخلی. با همین منطق، سقوطِ آل‌پهلوی بدترین اتفاق و بزرگ‌ترین خسارت برای اسرائیل بود.
پدیده‌ای که اسمش را تنها دموکراسی خاورمیانه گذاشته‌اند بزرگ‌ترین دشمن دموکراسی در منطقه است چون امکان ندارد از هیچ رأی‌گیریِ واقعی، دوستی با اشغالگر بیرون بیاید. حتی در ترکیه هیچ گروهی که قطع رابطه با اسرائیل یا خروج از ناتو را بخواهد اصلاً فرصت ظهور ندارد چه رسد به اینکه در انتخابات خودنمایی کند. با سلطه امنیتی و اطلاعاتی هر احتمالی پیش از برآمدن حذف می‌شود، مثل ایرانِ پهلوی.
دیگر اشاره به کمک‌های اسرائیل به سلطنت‌طلب‌ها و تجزیه‌طلبان ومجاهدین خلق لازم نیست، بعد از انقلاب راهبردِ اسرائیل ویرانی‌طلبی شده و هرگز ایرانِ یکپارچه و قدرتمند را نمی‌پذیرد. هر گروه یا گرایشی که توان تخریب داشته باشد حمایت می‌گیرد، از تکفیری‌های مسلح در سوریه تا جنبشِ کشف حجاب و طرفدارانِ علی‌نژاد. جنون و توحش از هر جنسی که پدیدار شود انواع کمک‌ها را دریافت خواهد کرد.
می‌شود مثل کبک سر را زیر برف بُرد اما در بیرون درنده‌ای هست که گاهی خودش را دموکرات و حقوق بشری نشان می‌دهد اما مهم‌ترین آورده‌اش برای ما اسرائیل بوده. اسرائیل سقفِ نظامی و صنعتی و اطلاعاتی در منطقه است؛ هیچ کشوری حق ندارد از آن فاصله بگیرد یا فرصتِ رقابت پیدا کند. همه باید دوست، مطیع و تحت‌نظر باشند. آن درنده حتی با دلدادگان و مزدورانش در سیاست داخلی ما، حضور و تأثیر دارد.
