مهری رنجبر
خبرنگار

 پوریا فیاضی دریافت‌کننده باتجربه، از ترکیب سعید معروف، آلکنو و توتولو روی نیمکت تیم ملی والیبال حسابی استقبال می‌کند. او به حدی به آنها خوشبین است که می‌گوید: «هرچند هنوز رسماً اعلام نشده، ولی اگر شکل بگیرد، عالی است. آلکنو و توتولو بی‌تجربگی سعید روی نیمکت را پوشش می‌دهند و اتفاقات خوبی در تیم ملی می‌افتد.» فیاضی البته معقتد است نباید از آنها در تیم بحران‌زده توقع معجزه داشت.

چطور مصدوم شدی؟
عمدی در کار نبود، یونس ادریسی بازیکن پرشی است و موقع فرود تعادلش را از دست می‌دهد، او این‌بار روی پای من آمد و پایم مصدوم شد، تمرین توپی انجام نمی‌دهم، اما بدنسازی را داشتم. من بعداز مصدومیت، فیزیوتراپی را شروع کردم و فعلاً با عصا راه می‌روم، هرچند 2 هفته نیاز دارم تا برای بازی دوباره به شرایط آرمانی برسم. دوست نداشتم این‌طوری شود.
وضعیت تیم ارومیه بهتر می‌شود؟
شک نکنید وضعیت این‌جوری هم نمی‌ماند و تیم ارومیه با اولین برد، به شرایط آرمانی برمی‌گردد. در این مدت به همت بچه‌ها، اعتماد به نفس به تیم برگشت. البته که لیگ بالا و پایین زیادی دارد، ما هم شب‌های سخت زیادی را پشت‌سر گذاشته‌ایم.
چطور امسال به ارومیه برگشتی؟
من چند سال خوبی را سپری می‌کنم، دوست نداشتم در ارومیه مصدوم شوم. به هر حال ما دو سال می‌توانستیم قهرمان شویم، من هم جزو بازیکنان تأثیرگذار بودم. من رباط پایم را در ارومیه جراحی کردم و امسال هم خیلی آماده بودم و خیلی برنامه‌ریزی کرده بودم برای این فصل. فکر می‌کنم تیم هم روی من خیلی حساب کرده بود. سال 94 و 99 این اتفاق افتاد و ما دوم شدیم.
امسال ظاهراً هواداران والیبال با والیبال قهر کرده‌اند که در بازی‌های تیم، سالن غدیر مثل قبل پر از جمعیت نمی‌شود.
دوست نداشتم هواداران فکر کنند ما تعصب نداشتیم و مایه نگذاشتیم، بلکه بدشانسی آوردیم. بدشانسی من نه سرماخوردگی بود و نه داستان عجیب و غریب دیگری، بلکه یکراست رفتم اتاق عمل. من و بقیه بچه‌ها دغدغه مردم را درک می‌کنیم. اولویت اول زندگی ما هم موفقیت تیم والیبال است و شک نکنند ما هم از جان مایه می‌گذاریم. ما نسبت به هزینه‌ای که باشگاه صرف می‌کند، همه تلاشمان را به خرج می‌دهیم. ما نیامده‌ایم تنها پولی بگیریم و وقت تلف کنیم، همه تلاش ما برای سربلندی تیم والیبال ارومیه است.
پس چه کسی برای سرمربیگری تیم ملی مناسب است؟
ما به مربی خیلی با تجربه‌ای نیاز داریم تا تیم به آرامش برسد. سعید اول باید تجربیاتش بیشتر شود. بنابراین باید در باشگاه مربیگری کند. نباید سعید را بیاوریم، چرا که تیم برای تصاحب سهمیه المپیک نیاز به معجزه دارد. در حالی که اگر تیم با سعید به المپیک نرود، هم او و هم بازیکنان سرخورده می‌شوند. بنابراین حالا زمان آمدن سعید نیست. فعلاً باید روی او سرمایه‌گذاری کنیم، نه اینکه تیم بحران‌زده را به دستش بدهیم و از او توقع معجزه داشته باشیم و مهره‌سوزی شود.
حتی اگر مربیان کاربلد خارجی مثل آلکنو و توتولو کنار سعید روی نیمکت تیم ملی باشند هم باز معتقد هستی، زمان خوبی برای آمدن سعید نیست؟
وقتی سرمربی انتخاب می‌شود، باید از او پرسید دستیارانش چه کسانی هستند؟ من هنوز صحبتی دراین باره نشنیده‌ام. شاید این مثلث حدس و گمان ما باشد.
ظاهراً آلکنو خودش هم قبلاً پیشنهاد داده سعید معروف سرمربی شود و خودش مشاور باشد و توتولو هم دستیار.
البته آلکنو با این پیشنهاد بزرگواری‌اش را می‌رساند. اکثر مربیان بزرگ، قبول نمی‌کنند، کمک یک مربی تازه‌کار باشند. این پیشنهاد نشان‌دهنده نیت خالص اوست. توتولو خیلی خیلی خوب است و من خیلی او را دوست دارم. همین‌قدر بدانید که توتولو صبح را با والیبال شروع می‌کند و شبش را هم با والیبال تمام. واقعاً پولی که می‌گیرد حلالش باشد. شک نکنید توتولو می‌تواند به والیبال ایران کمک کند. به نظرم این ترکیب، ترکیب قشنگی است. هرچند هنوز رسماً اعلام نشده، ولی اگر شکل بگیرد عالی است. آلکنو و توتولو بی‌تجربگی سعید را پوشش می‌دهند. مردم هم سعید را قبول دارند و اگر واقعی شود، اتفاقات خوبی در والیبال با حضور سعید می‌افتد. هرکسی بیاید، سکان تیم ملی والیبال را می‌گیرد، تیم برزیل یا روسیه نیست.
فکر می‌کنی مربی با چه ترفندی، می‌تواند شرایط تیم را بهتر کند؟
سرمربی هرکسی باشد، باید بین بازیکنان رقابت به‌وجود آورد. حالا در تیم ملی رقابت بین بازیکنان حلقه مفقوده است، حتی اگر هم باشد، رقابت کافی نیست. رقابت بین بازیکنان باعث پیشرفت می‌شود. مثل قبل که برای خط زدن 2 نفر آخر به حدی رقابت بین بازیکنان زیاد بود که کار سرمربی سخت می‌شد. اگر انگیزه و رقابت به تیم ملی برگردد با پتانسیلی که بازیکنان دارند، دوباره تیم به روزهای اوجش برمی‌گردد. البته فراموش نکنیم که باید از بازیکنان هم استفاده کنیم.