فضای‌مجازی
پوپولیسم توده‌وار اپوزیسیون براساس مخالفت
با جمهوری اسلامی
میثم مهدیار جامعه‌شناس نوشت: «موج‌سواری موضعی اپوزیسیون داخلی روی هیستری جمعی مسمومیت دختران دبیرستانی یا مرگ آرمیتا گراوند و... علاوه بر سست کردن مدعیات درباره کشته‌شدگان بلوای ۱۴۰۱ در افکار عمومی، نشان می‌دهد گویا تنها نظریه موجود «مخالفت با جمهوری اسلامی» به هر وسیله و طریق ممکن است. گویی گمان این است که این صِرف مخالفت می‌تواند بدیلی برای ایدئولوژی مبارزه و آگاهی طبقاتی یا حزب و برنامه باشد. اما در واقع این تشتت‌ها باعث فرسایش سیاسی و سیاست‌زدایی بیشتر سوژه‌های ززآ و رواج بیش از پیش پوپولیسم توده‌وار خواهد شد و بالطبع باید منتظر تبعات اجتماعی و سیاسی آن ماند.»
ماری که پیکر جهان اسلام را گزید
محمد ساسان، فعال فرهنگی در توئیترش به نقل از آیت‌الله حائری شیرازی نوشت: «عالم اسلام یک موجود عظیم‌الجثه درحال کما بود. اسرائیل یک زخمی است که در پیکر او پیدا شد. اسرائیل مثل یک ماری آمده و پیکر اسلام را گزیده. این موجود عظیم‌الجثه به خاطر این زخم در حال بیدار شدن است. هرچه اسرائیل بیشتر شرارت کند عالم اسلام را بهتر بیدار می‌کند.»
شهیدی که نمی‌خواست فقط یک عدد باشد
اکانت «خلیل از غزه» متعلق به یکی از کاربران توئیتر که در فلسطین زندگی می کند، در توئیتی نوشت: «من خلیل، ۲۷ سالمه. درس خوندم و خیلی چیزا یاد گرفتم، خیلی رؤیاها، برنامه‌ها و اهداف دارم. بلدم دوست بدارم، بلدم خوشحال شم، بلدم کار کنم و پیروز شم. اگر شهید شدم دوست ندارم یه عدد باشم، اسمم رو روایت کنید و قصه‌‌ام رو بشنوید و دعام کنید. من عدد نیستم، من جهانی کاملم.»
لرزه یک هفته‌ای مقاومت بر پیکر اعتماد دشمن
به امکانات و تسلیحات خود
رقیه سادات موسوی، فعال فرهنگی در توئیترش نوشت: «یک هفته پیش، دو سوم صهیونیست‌ها (65 درصد) از تهاجم زمینی فوری به غزه حمایت کردند؛ امروز این درصد معکوس شده و تنها یک سوم (29 درصد) از آن حمایت می‌کنند. در یک هفته، مقاومت توانست اعتماد جامعه دشمن به ارتش و امکاناتش رو به لرزه دربیاره.»
ماجرای اخیر فلسطین همه چیز دارد؛
اسطوره، نماد، مناسک، حماسه
سعید ابوالحسنی‌نژاد، فعال فرهنگی در اینستاگرامش نوشت: «اشتراک زیباست! انسان به شبیه‌‌اش و کسی که با او اشتراک و شباهت دارد، گرایش و کشش دارد. اوج آن هم اشتراک در عقیده و اندیشه است. اما اگر کمال‌گرایی منفی را کنار بگذاریم، گاهی به بهانه یک مسأله و رخداد هم می‌شود اشتراک پیدا کرد. ماجرای اخیر همه چیز را در درون خود دارد! اسطوره دارد، نماد دارد، مناسک دارد. حتی حماسه و تراژدی را هم یکجا دارد! نمی‌شود و نباید قضاوت کرد اما مهم این است که جمعیت‌های عظیمی که در سراسر دنیا شوریده‌اند، این‌بار به یک اشتراک محکم رسیدند. حالا جمعی به خاطر ترحم و برانگیختگی عاطفی، برخی ناشی از اعتقاد دینی، دیگری به استناد زیرپا گذاشتن قانون و حقوق بشر، عده‌ای هم از سر قرابت نژادی، ناسیونالیستی و... مهم افتادن پرده فهم جهان است که حالا قدرت و مظلومیت را بهتر می‌بیند. این ظرفیت عظیم، پشتوانه یک اتفاق و تغییر مهم در دنیاست. حرف جمعی، قدرت و هیبت می‌سازد.»
مسأله «حماس» نیست؛ مسأله «اشغالگری» است
شهاب اسفندیاری، مدیر دانشگاه صداوسیما در توئیترش نوشت: «ابعاد گسترده فاجعه در غزه نباید موجب غفلت از جنایات صهیونیست‌ها در کرانه باختری شود. از روز عملیات طوفان الاقصى تاکنون ۱۲۰ نفر آنجا شهید شده‌اند. این گزارش تکان‌دهنده به خوبی نشان می‌دهد که مسأله «حماس» نیست؛ مسأله «اشغالگری» است.»