صفحات
شماره هشت هزار و سیصد و نه - ۰۱ آبان ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و سیصد و نه - ۰۱ آبان ۱۴۰۲ - صفحه ۱۷

بعد از مسابقات جهانی برای خداحافظی تصمیم می‌گیرم

سیفی: طلای چهارم دور از دسترسم نبود

فائزه زمانی
خبر‌نگار

محسن محمدسیفی در هانگژو به هر دری زد نتوانست چهارمین طلایش را در بازی‌های آسیایی بگیرد.
او که در2 دوره بازی‌های آسیایی سابقه شکست چینی‌ها را داشته است، این بار از پس حریف چینی برنیامد تا پرونده ناکامی‌های تیم ملی در هانگژو مقابل چین تکمیل شود.
سیفی به گفته خودش روز فینال از نظر بدنی شرایط خوبی نداشته و محسن محمدسیفی همیشه نبوده است، همین موضوع هم باعث شد تا نتواند پوکر کند.
او عدم آمادگی بدنی‌اش در روز فینال را باعث تبدیل طلایش به نقره دانست: «به راحتی می‌توانستم طلا بگیرم اما اتفاقات روز فینال باعث شد تا از نظر بدنی شرایط خوبی نداشته باشم و با بدنی بد پا به فینال بگذارم.
راند اول را بردم اما راند دوم انگار سوزن در بدنم فرو رفت و بادم خالی شد.راند سوم هم با همان شرایط تمام تلاشم را کردم و جنگیدم اما نشد که بشود.
دنبال بهانه نیستم اما امتیازات داوران کنار واقعاً عجیب و غریب بود.
بعد از این همه سال حضور در مسابقات، این اولین بار در تاریخ ورزش حرفه ای‌ام بود که این نوع امتیاز دادن و ندادن را می‌دیدم.
حریف چینی دو بار ضربه خطا زد و درد این ضربات تمرکزم را برهم زد.همه این اتفاقات دست به دست هم داد تا این طلا به نقره تبدیل شود.»
او معتقد است شرایط تغذیه در روز فینال باعث این عدم آمادگی بوده است: « بعد از وزن کشی نتوانستم خوب تغذیه کنم و بدنم آن‌طور که باید پر نشد، همین هم قدرتم را پایین آورد.
از طرفی اتفاقی افتاد که 2 ساعت قبل از شروع مسابقه گرم کردم و یک‌ساعت و 45 دقیقه نشستم تا فینال شروع شود. بدنم گرم شد اما یک‌ساعت و نیم منتظر ماندم همین باعث شد بدنم سرد شود که این موضوع هم بی‌تأثیر نبود.»
ملی پوش ووشو در واکنش به ناکامی تیم ملی در هانگژو مقابل چینی‌ها گفت: «فدراسیون ووشو در هانگژو جور همه فدراسیون‌های رزمی را کشید.
نمی توانیم منکر افتخارآفرینی ووشو در چین بشویم.بازی‌های آسیایی همیشه شرایط ویژه‌ای دارد، این سری هم که چین میزبان بود و دیگر بدتر.
حداقل در مسابقه خودم به چشم دیدم که داوران چه امتیازات تعجب برانگیزی به حریف چینی‌ام می‌دادند و چه امتیازاتی هم به من نمی‌دادند.همه این موارد دست به دست هم داد تا نتوانیم مقابل چین مثل همیشه باشیم.
من خودم در دو دوره بازی‌های آسیایی چین را شکست دادم و در مسابقات جهانی هم همینطور و این‌جوری نبوده است که ملی‌پوشان ما هیچ وقت چین را نبرده باشند.
من و شجاع پناهی این بار هم می‌توانستیم چین را بزنیم اما نه با اختلافی فاحش بلکه با اختلافی کم شکست خوردیم.
درمجموع با 2 طلا، 4 نقره و 1 برنز جزو موفق‌ترین فدراسیون‌های کاروان بودیم.»
او حالا به گفته خودش بلافاصله بعد از بازی‌های آسیایی، برای مسابقات جهانی آماده می‌شود: «می شد که چهارمین طلا را هم بگیرم.این مدال دور از دسترس نبود اما من در فینال محسن محمدسیفی همیشه نبودم.
همه چیزگذشته است. من همه چیز را در خانه گذاشتم و با شرایط و انگیزه جدید مجدداً به اردو آمدم و برای گرفتن ششمین طلای جهانم آماده هستم.»
نایب قهرمان بازی‌های آسیایی برای مبارزه در قهرمانی جهان مشکلی ندارد: «احساس می‌کنم به تمرین و مبارزه عادت کرده‌ام.
من همیشه انگیزه مضاعفی برای افتخارات بیشتر دارم فقط و فقط هم به‌خاطر اینکه خودم را به خودم ثابت کنم.
دوست دارم تا آخرین لحظه‌ای که در ورزش قهرمانی هستم بهترین باشم.
بعد از بازی‌های آسیایی فقط 2 روز استراحت کردم و از روز سوم در زنجان شروع به تمرین کردم. حالا هم که در اردوهای تیم ملی برای اعزام به مسابقات جهانی هستیم.
در این 17-18 سال با اتمام هر تورنمنت پرونده همه چیز را در ذهنم می‌بندم و دوباره از فردا با انگیزه بهتر شروع می‌کنم.»
 سیفی بعد از مسابقات جهانی درباره خداحافظی از تیم ملی تصمیم خواهد گرفت: «من همیشه گفته‌ام تا زمانی که ذهن و جسمم اجازه بدهد در ووشو خواهم ماند.
اما هروقت احساس کنم دیگر نمی‌توانم برای تیم ملی مثمر ثمر باشم کنار می‌کشم چون بالاخره یک روزی باید بروم.
فعلا می‌خواهم به مسابقات جهانی بروم، وقتی برگشتم درباره ماندن یا نماندنم تصمیم می‌گیرم.»

جستجو
آرشیو تاریخی