هادی مرزبان
کارگردان تئاتر

در دوران جوانی بی‌شمار آثار مولیر، پینتر، برشت و... را در دانشکده روی صحنه بردیم که اتفاقاً در دوران خود نیز بسیار آثار پر سروصدایی بودند اما حقیقت این است که من عاشق ایران و ایرانی‌ام. من شیفته و شیدای فرهنگ و هنر کشورم هستم و تمام سال‌های فعالیتم به عشق این ملت ماندم و به هر زحمتی شده کار کردم. من معتقدم نمایش من باید بوی نم «کاهگل» بدهد. این بوی ایرانی در هیچ کجای جهان یافت نخواهد شد. همواره از علاقه‌مندان و طرفداران نمایش ناب ایرانی بودم. از کودکی که پدرم گروه‌های نمایش روحوضی را به خانه دعوت می‌کرد، مدام در کنارش بودم و آرزو داشتم روزی در یکی از آنها بازی کنم. شاید باورتان نشود، من در «تاریخ بیهقی» بیش از ۴۳ «خرده‌ درام» و «نمایشنامه» یافته‌ام. سطر سطر آثار و متون کهنه نظم و نثر ادبیات فارسی جنبه‌های دراماتیک و نمایشی دارند. این در حالی است که امروز «تعزیه»، «نقالی»، «پرده‌خوانی» و حتی «تُرنابازی» که گونه‌های نمایش ایرانی هستند، به باد نسیان و فراموشی سپرده شده‌اند.
 | بخشی از گفته‌های این کارگردان تئاتر با ایلنا