فائزه زمانی
خبرنگار

دختران قایقران اولین مدال کاروان ایران در بازی‌های آسیایی را از آب‌های هانگژو صید کردند. مهسا جاور و زینب نوروزی در رویینگ دونفره سنگین‌وزن بانوان کاری کردند کارستان تا اولین چراغ کاروان ایران در هانگژو به دست دختران روشن شود. جاور و نوروزی در پایان رقابتی نفسگیر با قایق‌های کره جنوبی، ویتنام، قزاقستان، تایلند و چین با زمان 7 دقیقه و 11 ثانیه و 8 صدم بعد از چین میزبان با پاروهای خود خط پایان را لمس کردند تا قایقرانی اولین مدال را تقدیم کاروان ایران کند. دختران ایران برای رسیدن به این مدال، قبل از این با قایق‌شان آب‌های خروشان زیادی را پشت‌سر گذاشته بودند تا با گذر از دل سختی‌ها و اردوهای طولانی در هانگژو تاریخ را با دستخط خود بنویسند. در این میان شاید باید از مهسا جاور بیشتر نوشت، مادر دختری 5 ساله به نام مینل که برای کسب این مدال با دوری و دلتنگی دخترکش در هانگژو پارو زد تا با قلبی نگران اما پرامید چنین مدالی را رقم زند؛ مینل 5 ساله قبل از این برای حضور مادرش در اردوی روسیه، 35 روز از آغوش پرمهر مادر محروم بود، الان هم از کیلومترها دورتر نظاره‌گر درخشش مادر قهرمانش است تا از همین الان از مادرش بیاموزد که زنان با روحی پرحسرت ولی مصمم هم می‌توانند میدان‌داری کنند، فقط کافی است تا بخواهند. جاور بعد از این مدال درحالی که بغض صحبت کردن را برایش سخت کرده بود، گفت: «من خیلی وقت است که از دخترم دور هستم، مجبور شدم بابت اردوی 35 روزه روسیه و این مسابقات تنهایش بگذارم، خیلی سخت گذشت اما خوشحالم که این مدال را کسب کردم (با گریه).
همچنین زینب نوروزی هم این مدال را تقدیم مردم کرد: «این مدال را به همه مردم ایران تقدیم می‌کنم چون نتیجه دعای آنان بود که این نقره را رقم زد. این اولین باری بود که رویینگ اولین مدال کاروان را رقم زد که واقعاً حس خیلی خوبی دارد.» اما در اتفاقی غیر قابل باور درحالی که انتظار می‌رفت مدال رویینگ در اولین روز بازی‌ها بیشتر از اینها باشد، قایق دونفره سبک وزن بانوان با ترکیب نازنین ملایی و کیمیا زارعی فقط 26 ثانیه کم آورد تا با چهارمی سهمی از آب‌های هانگژو نداشته باشد. ملایی و زارعی در عین ناباوری در کورس رقابت با قایق‌های چین، اندونزی، ژاپن، ازبکستان و هنگ‌کنگ با زمان 7 دقیقه و 17 ثانیه و 9 صدم ثانیه چهارم شد تا مدال بازی‌های آسیایی از دستانشان سر بخورد و در آب بیفتد. همچنین قایق دونفره سنگین‌وزن مردان هم با ترکیب امیرحسین محمودپور و رضا قهرمانی دومین حسرت رویینگ را در این بازی‌ها رقم زد تا در رقابت با قایقرانان اندونزی، چین، ازبکستان، عراق و هند چهارم شده و رنگ مدال را در بازی‌های آسیایی به خود نبیند.

دومین مدال با دستان مرجان سلحشوری
در ادامه بازی‌های آسیایی دومین چراغ هم به دست یکی از دخترانمان روشن شد، مرجان سلحشوری ملی‌پوش پومسه بعد از شکست مقابل ژاپن، به مدال برنز رسید تا دومین مدال کاروان ایران را هم دختران رقم بزنند. مرتضی زنده‌دل دیگر نماینده پومسه ایران در همان دور اول ناکام بود تا از دور رقابت‌ها حذف شود، اتفاقی که صدای هادی ساعی رئیس فدراسیون تکواندو را درآورد: «مدال خوبی به دست آوردیم. اما امروز در بخش مردان داوری به ما ظلم کرد. مرجان سلحشور بازیکن خوب و توانمندی است بویژه در بخش استاندارد ولی در بخش ابداعی ضعیف‌تر است. به نظر می‌رسد جدول مسابقه زنده‌دل جوری برنامه‌ریزی شده بود که پسر ما بالا نیاید. تا قبل از شروع مسابقه سه‌بار جدول را تغییر دادند. ما اعتراض کردیم و حتی بخش بین‌الملل ما به این مسأله واکنش نشان داد. نامه اعتراضی به اتحادیه آسیا نوشتیم و از آنها توضیح خواستیم. یک‌بار گفتند بازیکن هند جابه‌جا شده و یک‌بار هم گفتند به‌خاطر تغییر رنکینگ بوده است. ولی هیچ‌کدام از این مسائل توجیه قابل‌قبولی نیستند. متأسفانه داوری اصلاً خوب نبود که همین هم باعث می‌شود بابت داوری‌ها نگران باشیم.»
خود سلحشوری هم بعد از برنز بازی‌های آسیایی گفت: «من قبل از اینکه این بازی‌ها به دلیل شرایط کرونا به تعویق بیفتد خودم را برای شرکت در این رویداد آماده می‌کردم چرا که دوست داشتم مدال این بازی‌ها را داشته باشم. دوست داشتم رنگ مدالم بهتر می‌شد ولی خوشحالم که دست‌پر از مسابقات برمی‌گردم و باید بدانیم که بازی‌های آسیایی رویداد بسیار بزرگی است.»

سهرابیان: کسی می‌تواند نقد کند که در روزهای سخت حضور داشته باشد

رئیس فدراسیون قایقرانی بعد از کسب اولین مدال کاروان
 به دست قایقرانانش گفت: «خیلی خوشحال هستم که اولین مدال کاروان به دست دختران من به دست آمد، امیدوارم این روند ادامه دار باشد و باقی مدال‌های کاروان هم به همین شکل والبته خوشرنگ‌تر صید شود.» او هم چنین در واکنش به چهارمی قایق‌های دونفره سبک وزن و سنگین وزن مردان و ناکامی در مدال‌آوری گفت: «من بابت ناراحتی قایقرانانم، ناراحت هستم. ملی پوشان از دل روزها و تمرینات سخت، پا به این مسابقات گذاشته‌اند، در سختی‌ها کم‌تر کسی کنارشان بود و حالا هم علاقه ندارم کسی اشک بچه‌های من را ببیند. کسی می‌تواند نقد کند که در سختی‌ها کنارشان بوده باشد. حالا هم امیدوارم این دومدالی که از دست رفت با نتایج روزهای آینده جبران شود.»