نسبت دیپلماسی اتخاذ شده از سوی ایران تحت عنوان «سیاست همسایگی» با انزوای اسرائیل چیست؟
سید رضا صدرالحسینی
کارشناس مسائل منطقه
توهم خودبزرگبینی مقامات ارشد امنیتی رژیمصهیونیستی سبب شده آنها گمان کنند با رجزخوانی میتوانند شرایط داخلی خود را بهبود بخشند. تهدیدات صوری و کاغذی مقامات این رژیم طی یک هفته اخیر علیه شخصیتهای مطرح ایرانی، جنبه خروج از ترس و وحشتی دارد که مقامات رژیمصهیونیستی در آن به سر میبرند. جدای از بحران داخلی حاکم بر سرزمینهای اشغالی، این رژیم منحوس در عرصه منطقهای هم در بنبست قرار گرفته و این انزوا بویژه بعد از دستیابی ایران و عربستان به توافق، خود را بیش از پیش نشان داده است. گشایش در روابط ایران و عربستان برخلاف خواست علنی تلآویو روی داده و به موازات ناکامی خط ایرانهراسی، پروژه نفوذ رژیمصهیونیستی در جهان اسلام با عادیسازی روابط با کشورهای اسلامی هم «کند» شده است.
ناظران سیاسی متفقالقول هستند که ارتباط هر چه بیشتر ایران با عربستان و دیگر کشورهای عربی و افزایش تعاملات مختلف سیاسی، اقتصادی و امنیتی بیشک منجر به فاصله گرفتن بیشتر رژیمصهیونیستی از جهان اسلام خواهد شد و به تبع آن بخشی از سیاستهای غرب در منطقه با مشکل کارکردی مواجه میشود.
همزمان با نزدیکی دولتهای عربی به جمهوری اسلامی و ارسال پالسهای مثبت از سوی برخی دیگر از کشورهای منطقه که مصر و اردن نیز در زمره آنها قرار میگیرند، اتمسفر سیاسی، رسانهای و حتی امنیتی رژیمصهیونیستی نیز در منطقه تنگتر شده است. علاوه بر آن ورود جدی به همکاریهای اقتصادی و تجاری علاوه بر روابط دیپلماتیک با دولتهای عربی که دست دوستی به سوی ایران دراز کردهاند، میتواند همگرایی بیشتر این کشورها علیه صهیونیستها را تضمین کند. وقوع چنین رویدادها و به ثمر رسیدن بخشی از نتایج چنین سیاست درستی است که مقامات رژیمصهیونیستی را وادار به چنین واکنشهای به ظاهر بیمحابایی کرده است که تنها افراد شکست خورده، ناامید و هراسناک به زبان میآورند. اسرائیل از بیرون با تنگنای سیاسی و از درون با بحران و چالش کمسابقه حاکمیتی مواجه است که قطعاً بخش اعظمی از این وضعیت، حاصل شکستهای پیاپی صهیونیستها در جنگ ارادههاست؛ امروز دست برتر جبهه مقاومت در دیپلماسی و میدان گواه این ادعاست.