جعفر دهقان
بازیگر سینما و تلویزیون

آقا اباعبدالله خود به خود از کودکی این مهر و محبت را به جان ما می‌اندازد، گاهی چادر مادرم و ملحفه روی رختخواب‌ها را بر می‌داشتم و با میخ روی دیوار می‌زدیم، یک طرف هم چوب می‌زدیم و برای خودمان هیأت و حسینیه درست می‌کردیم. در دوران جوانی مقداری حس و حال و ارادت‌مان بیشتر شد. کمترین کار این بود که در محرم سعی می‌کردیم دروغ نگوییم، غیبت نکنیم و تهمت نزنیم. هرچند که بعدها همه غیبت‌کن شده‌ایم. از اباعبدالله خیلی چیزها گرفته‌ام. رفته بودم کربلا و حرم را برای ما قرق کرده بودند. کسی در حرم نبود. موبایلم را بردم و به یکی از دوستانم زنگ زدم. گوشی را به ضریح چسباندم و گفتم هرچه می‌خواهی از امام حسین(ع) بگو. آنها خیلی بخشنده‌اند و هرچه بخواهی به تو می‌دهند. شک نکنید. از آدم‌های بزرگ باید چیزهای بزرگ بخواهی. بگو یا امام حسین(ع) هیچ وقت محتاجم نکن. بگو یا ابوالفضل(ع) من را عاقبت به خیر کن، کاری کن دستم جلوی کسی دراز نشود، شرمنده خانواده‌ام نشوم، آبروی من را نبر و عزتم را به ذلت تبدیل نکن. این چیزها را بخواه.
 | بخشی از گفته‌های این هنرمند با تسنیم