شیر بی‌یال و دم و اِشکم

شهاب حسینی
بازیگر


متأسفانه می‌توان گفت ما به‌هیچ عنوان در حال‌ حاضر کمدی‌ عمیق یا تأمل‌ برانگیز نداریم. درباره سینمای غیرکمدی هم  به‌نظرم این اتفاق برای مخاطب بارها رخ می‌دهد که به سینما می‌رود و دست خالی سالن را ترک می‌کند. مخاطب شاهد انواع خوش‌رقصی‌ و بزک کردن‌های ما روی پرده سینماست درحالی ‌که هیچ کدام از اینها جانش را سیراب نمی‌کند. وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد، مطمئناً مخاطب هنگام خروج از سالن سینما با خودش قرار می‌گذارد که دیگر فیلم مزخرفی که در انتقال پیامش ابتر و ناتوان مانده را انتخاب نکند و حداقل اگر می‌خواهد این هزینه را بر خودش و زندگی‌اش تحمیل کند سینمای کمدی را انتخاب کند و دقایقی بخندد. ماجرای سینمای ما این است که دوستان غیرکمدی‌ساز هنوز درباره اینکه چطور باید روی جامعه تأثیر بگذارند و اساساً اصل دغدغه‌شان چه بوده، به سرمنزل مشخصی نرسیده‌اند و به خاطر همین هم آماده وارد عرصه فیلمسازی نمی‌شوند و در نهایت فیلمشان هم به قول مولانا شیر بی‌یال و دم و اِشکم از آب در می‌آید.
 | بخشی از گفت‌و‌گوی این بازیگرو کارگردان با ایلنا به بهانه اکران فیلم «مقیمان ناکجا»

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و دویست و پنجاه
 - شماره هشت هزار و دویست و پنجاه - ۱۷ مرداد ۱۴۰۲