فائزه زمانی
روزنامه‌نگار

به راستی که ما نمی‌دانستیم معنی هرگز را تا زمانی که بزرگ شدیم و روزگار، ما را مجبور به خداحافظی با خالق بسیاری از خاطراتمان کرد.
هر ستاره در سیاره بزرگ فوتبال، یک روز از میان ابرها پیدا می‌شود، نور می‌بخشد، یک بار دیگر فوتبال را برایمان معنا می‌کند، یادگاری ای از خود به جا می‌گذارد و یک روز هم برای همیشه غروب می‌کند.اما طعم یادگاری بعضی‌ها فرق دارد، چون اصلاً جنس بودنشان فرق می‌کند و زمانی که می‌روند همه را وادار می‌کنند تا به احترامشان کلاه از سربردارند.
جان لوئیجی بوفون سنگربان افسانه‌ای تیم ملی ایتالیا درست یکی از همین ستاره هاست، او رفاقت و معرفت را قبل از رقابت برای خود معنا کرده بود و این را سالیان سال به ما آموخت. برایش فرقی نمی‌کرد چه کسی مقابلش ایستاده باشد، رقیب باشد یا رفیق، او همه را با لبخند همیشگی‌اش میهمان می‌کرد و همین باعث می‌شد تا وقتی درون دروازه می‌ایستد قلب فوتبال تندتر از همیشه بتپد.
جی جی بوفون سال 1995 در باشگاه پارما فوتبال حرفه‌ای را شروع کرد، او در ادامه سال‌های درخشانی را در یوونتوس پشت سر گذاشت و راهی پاریسن ژرمن شد اما یک سال بیشتردر پاریس دوام نیاورد، سوپرمن دوباره به ایتالیا برگشت تا قدم بر چشمان بانوی پیر بگذارد. بوفون بعد از 28 سال دوباره به خانه برگشت تا همه چیز را همانجایی که شروع کرده بود در 45 سالگی تمام کند.
او در این 28 سال فقط 5 بار به عنوان بهترین دروازه بان دنیا انتخاب شد و تا این لحظه رکورددار بازی‌های ملی لاجوردی پوشان است که این فقط بخش کوچکی از افتخارات او است، او هرچیزی را که یک فوتبالیست آرزویش را دارد در ویترین خود دارد و شاید تنها حسرت بزرگ زندگی ورزشی اش، بالابردن کاپ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بود که هیچ وقت به او روی خوش نشان نداد.
احتمالاً از یک جایی به بعد دیگر خیلی چیزها مزه ندهد درست مثل فوتبال برای عاشقانت بعد از رفتن تو.
ایستادنت درون دروازه، با آن شکوه، غیرت و لبخندهای همیشگی، دل خیلی‌ها را لرزاند و خیلی‌ها را عاشق فوتبال کرد، حالا ما می‌مانیم و جای خالی ات درون دروازه ها.
هرستاره که می‌رود، یک تکه از فوتبال را با خود می‌برد و یک جایی از قلب هوادارانش را برای همیشه خالی می‌کند، حالا نوبت به تو رسید که با وداعت یک تکه از روح و قلب ما  را یک جایی وسط مستطیل سبز فوتبال دفن کنی...
خیلی هایمان یک روز بدون آن که بدانیم پای تلویزیون نشسته بودیم و یا حتی داشتیم از جلویش رد می‌شدیم که فوتبال را شبیه به زندگی دیدیم و عاشقش شدیم، اما در این میان عاشق شدنمان را مدیون ستاره‌ها و تیم‌های زیادی هستیم، مثل نسل طلایی تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 2006 که در خاک آلمان، فرانسه را تسلیم کرد تا امضایش برای همیشه یک جایی از پیراهن تاریخ حک شود.
آن قاب طلایی ایتالیا قلب خیلی‌ها را به قلب فوتبال متصل کرد، حالا آخرین بازمانده آن نسل باشکوه هم خداحافظی کرد، این وسط خوش به حال ما که شاهد سیوهای دیدنی تو و عشقی که به فوتبال دادی، بودیم.
تو را با آن چهره خندان و سیوهای نجات بخشت تا همیشه یک جای محکم از قلبمان نگاه خواهیم داشت، خداحافظ آقای بوفون.

برش

مهم‌ترین افتحارات سوپرمن
- بهترین دروازه‌بان اروپا در سال‌های 2003، 2016 و 2017
- دروازه‌بان سال باشگاه‌های یوفا در سال‌های 2003 و2017
- بهترین بازیکن سال یوفا در سال 2002-2003
- دروزاه بان سال سری آ در سال‌های 2001، 2002، 2003، 2005، 2006، 2008، 2012، 2014، 2015، 2016 و 2017
- بهترین دروزاه‌بان جهان در سال 2010 و بهترین دروزاه‌بان قرن 21 از نگاه فیفا
-رکورد گران‌ترین دروازه‌بان تاریخ (از پارما به یووه) و گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه یوونتوس پس از هیگواین و رونالدو
- بیشترین بازی با پیراهن تیم ملی ایتالیا با ۱۷۵ بازی
- رکورددار بیشترین تعداد و بیشترین زمان بسته نگه داشتن دروازه در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ سریA ، همچنین رکورد بیشترین تعداد و بیشترین زمان بسته نگاه داشتن دروازه در سری A
- رکورد بیشترین کلین شیت برای تیم ملی ایتالیا با 77 کلین شیت
- رکورد بیشترین بازی با پیراهن لاجوردی‌پوشان با 176 مسابقه