شهاب اسفندیاری
رئیس دانشگاه صدا و سیما
جامعه‌شناسی هنر و سینما فقط بررسی تأثیر جامعه بر هنر یا بر‌عکسش نیست. آنچه در جامعه‌شناسی هنر مغفول مانده تمرکز بر خالقان هنر است. این شاید به خاطر دشواری این امر و عدم همکاری هنرمندان باشد. در برخی جاها بر حساسیت روی قومیت و‌نژاد، خیلی کار کرده‌اند همین امر باعث شده گاهی اوقات تبعیض مثبت ایجاد شود. ولی در کشور ما این اتفاق رخ نداده، اینجا تصور ما این است که آنچه روی پرده می‌رود یک حقیقت مطلق و جامع از جامعه است و هیچ‌کس روی آن تردید نمی‌کند و نمی‌گوید که آنچه روی پرده رفته یک برساخت اجتماعی و زاییده ذهن کارگردان و درواقع محدود به قاب ذهن اوست. یکسری چیزها از این قاب بیرون مانده که اینها جای تحلیل دارد. ضمن اینکه برخی با استناد بر این تصاویر این‌گونه قضاوت می‌کنند که وضع جامعه همینطور است که تصویر شده است. فضاهای روشنفکری، جشنواره‌ها و… به برخی چیزها ضریب می‌دهد، برخی چیزها را انکار می‌کند و اثرگذاری فوق‌العاده‌ای دارد.
بخشی از صحبت‌های این نویسنده در نشست تخصصی «سینما و خانواده»
