فضای‌مجازی
نصب سه اثر از حسن روح الامین بر دیوار حرم حضرت علی(ع)، دلنوشته نیکی کریمی برای دوست و همکار قدیمی خود فریماه فرجامی، دیدگاه محمد سرشار از «مصلحت» و... از اخبار شبانه روز گذشته اهالی فرهنگ و هنر در دنیای مجازی است.
بعثت در غدیر، بلغ و تاج عرش
حسن روح الامین در صفحه اینستاگرامش و در آستانه عید غدیر خم، دو موضوع در این باره منتشر کرده و آورده: «به یاری خداوند متعال و با استعانت از وجود مقدس حضرت خیر النساء فاطمه زهرا سلام‌الله علیها امسال برای بار دوم تعداد سه نقاشی دیجیتال با عناوین «بعثت در غدیر، بلغ و تاج عرش» همزمان با ایام عید‌الله الکبر بر دیوار حرم حضرت مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی علیه السلام نصب خواهد شد. این هنرمند نام آشنای عرصه هنر همچنین با انتشار تصویری در نجف اشرف و حرم حضرت علی(ع) که مربوط به آیین تعویض پرچم مقدس امیرالمؤمنین است نوشته: «بار کج آوردم اما زود تا منزل رسید/ چون علی می‌خواست بارم را خریداری کنی» آیین تعویض پرچم مقدس ایوان طلای حرم امیرالمؤمنین، امام المتقین، حیدر کرار امام علی علیه السلام در معیت جناب سید عیسی خرسان تولیت حرم مولا در روز چهاردهم ماه ذی‌الحجه همزمان با ایام غدیر سال ۱۴۴۴.»
دلنشین، آرام و بسیار فروتن
نیکی کریمی با انتشار یک عکس دسته‌جمعی که درآن زنده یاد فریماه فرجامی هم حضور دارد با یاد و خاطره‌ای از این بازیگر نوشته: «عکسى که می‌بینید از خانم فریماه فرجامى و من و خانم تهمینه میلانى، سال ١٣٧٥ است. سفرى به چند ایالت در امریکا داشتیم به دعوت مؤسسه‌اى و باید بگویم سفرى شد بسیار دلچسب و خاطره انگیز. خانم فرشته طائر‌پور هم بود و گروهى خانم‌هاى فیلمساز و بازیگر و تهیه کننده.فریماه، دلنشین، آرام و بسیار فروتن بود. همیشه در دسترس، براى پیاده روى یا قهوه و…. خلاصه هیچ نشانه‌اى نمی‌دیدى از کسى که سر نام خودش معطل باشد و به هر دلیل نخواهد ارتباط برقرار کند. روان بود...اولین آشنایى من با فریماه فرجامى برمى‌گردد به همان سال اولى که با فیلم عروس کاندیدای بهترین بازیگر فجر شده بودم. پرده آخر هم در همه رشته‌ها کاندیدا داشت همینطور بهترین بازیگر زن... چقدر زمان زود مى‌گذرد …دریغ و افسوس.»
«مصلحت» را ببینید
محمد سرشار تهیه‌کننده، پژوهشگر و نویسنده ایرانی با انتشار تیزری از فیلم سینمایی مصلحت در صفحه اینستاگرامش با موضوع «از مصلحت تا عدالت» درباره این فیلم نوشته: «جمعه شب فیلم سینمایی «مصلحت» را با همسر و پسرم در سینما آزادی تماشا کردم و برایم تجربه عجیبی بود. همان صبح فیلم مصاحبه رئیس سازمان زندان‌ها را دیده بودم که در برابر سماجت مجری، از وضعیت کاریکاتوری (نه‌زندانی، نه‌معفو، نه‌آزاد و نه‌مرخص) سه زندانی صاحب زر و زور (اکبر طبری، محمدعلی نجفی و مهدی هاشمی رفسنجانی) خبر می‌داد و همان شب فیلمی را می‌دیدم که تا پیش از این وضعیتی کاریکاتوری (نه‌غیرقابل‌پخش و نه‌قابل‌پخش) پیدا کرده بود و اکران نمی‌شد. آن شب گویی از حوضچه آب سرد مصلحت‌گرایی، به حوضچه آب گرم عدالت‌خواهی پریده بودم و از تماشای بدیهیاتی که ملت بزرگ ایران برای آن انقلاب کرده است، هم ذوق می‌کردم و هم حرص می‌خوردم. عمیقاً باور دارم دو بال پرواز جمهوری اسلامی در دهه چهارم عمرش، «پیشرفت» و «عدالت»اند و اگر هنرمندان شجاعی چون محمدرضا شفاه و حسین دارابی (و دیگر عزیزانی که علم عدالت‌خواهی را در عرصه هنر بر دست گرفته‌اند)، نباشند یک «جمهوری اسلامی پیشرفته ناعادلانه» خواهیم داشت که زیاد بر پا نخواهد ماند. چرا که فرمود: «الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم.»