مهری رنجبر
روزنامه‌نگار

‌سه مدال تیم ملی شمشیربازی سابر ایران در ووجی چین، خاطره ماندگاری شد، نه؟
 تیم ما کاری کرد کارستان. ایران در مجموع با 3 مدال انفرادی و تیمی، تیم اول آسیا شد. چرا که همیشه کره اول بود و حداقل با یک مدال طلا، نقره یا برنز در اوج بود، اما این بار ما با مدال طلای علی و برنز من و نقره تیمی، کره مدعی را پایین کشیدیم. اتفاقی که من از وقتی شمشیربازی را شروع کردم نیفتاده بود. نتیجه ما همه آسیا را متعجب کرد آنها به ما تبریک می‌گفتند. تیم‌های غرب آسیا در مسابقات ما را تشویق می‌کردند.
‌ شکست ژاپن اتفاق خیلی خوبی بود که تیم را از فشار زیاد بیرون برد، درست است؟
ما پارسال سال خیلی سختی داشتیم، 5 مسابقه در جام جهانی کلاس A که 3 بار در جدول 8 تایی به ژاپن باختیم و در الجزایر و مادرید اسپانیا هم نقره و برنز گرفتیم. ما این مدت، در تله باخت ژاپن گیر افتاده بودیم و بچه‌ها فشار و استرس زیادی را تحمل کردند، خدا را شکر در ووجی با اختلاف آن را بردیم. به همین خاطر ما در مسابقه مهم با ژاپن از جانمان مایه گذاشتیم و با اختلاف بردیم تا فشارها کم شود. البته فینال برای ما اولویت داشت، چرا که می‌خواستیم امتیاز خیلی خوبی بگیریم که گرفتیم، ژاپن هم با این باخت، امتیاز بدی از دست داد و حتی در رده‌بندی هم به هنگ‌کنگ باخت.
‌فشاری که در بازی نیمه نهایی مقابل ژاپن آوردید، باعث شد در فینال جلوی کره کم بیاورید؟
هر چند بدن ما تحلیل رفت، اما در فینال هم همه توانمان را گذاشتیم، اما کره هم با ناکامی در جام جهانی مادرید زخم خورده بود و به همین دلیل تنها قهرمانی راضی‌اش می‌کرد. چرا که با باخت در جدول 16 تایی، امتیاز بزرگی در انتخابی المپیک از دست داده بود و در انفرادی قهرمانی آسیا هم کم آورد، بنابراین نمی‌خواست فینال تیمی و قهرمانی را از دست بدهد، به خاطر همین همه توانش را گذاشت و قهرمان شد.
‌تیم با امتیاز خوبی که در قهرمانی آسیا گرفت، خیال شما از تکرار سهمیه تیمی المپیک راحت شد؟
نمی‌شود گفت خیالمان راحت شد، اما حالا کار برای ما راحت‌تر شد و استرس کمتر. با این شرایط حداقل امتیازات هم می‌تواند ما را راحت بین المپیکی‌ها نگه دارد.
‌با این شرایط در میلان چه نتیجه‌ای بگیرید سهمیه قطعی می‌شود؟
ما یک ماه دیگر در قهرمانی جهان میلان اگر جزو 8 یا 4 تیم اول باشیم، به احتمال 90 درصد سهمیه تیمی المپیک ما قطعی می‌شود. مگر اینکه اتفاق غیرمترقبه‌ای بیفتد یعنی ژاپن با شکست حریفان بالا بیاید که ما سهمیه نگیریم.
‌تیم ملی شمشیربازی سابر قبلاً هم در ووجی چین مسابقه داده، اما این اتفاق قشنگه نیفتاده بود.
این سومین بازی بود که در ووجی مسابقه دادیم که ضرب‌المثل: «تا سه نشه، بازی نشه» را زنده کرد. ما بار اول در جدول 8 تایی مسابقه تیمی باختیم، آن موقع مجتبی عابدینی، علی پاکدامن، محمد فتوحی و فرزاد باهر بازی کردند. بار دوم در جدول 16 تایی قهرمانی جهانی به گرجستان باختیم و حذف شدیم. این بار اما با درخشش تیم خاطره ماندگاری در ووجی ثبت شد. بویژه که تیم ژاپن نزدیک‌ترین حریف آسیایی ما بود که با شکستش، فاصله‌مان در انتخابی المپیک را با آن به 32 امتیاز رساندیم که بعید است دوباره به ما برسد.
‌تو روند خوبی داشتی و فکر می‌کردیم، فینال آسیا تمام ایرانی می‌شود اما نشد. بازی با حریف کره‌ای چطور بود؟
من بعد از برد محمد فتوحی، حریف ازبکم را هم راحت بردم و بعد به حریف کره‌ای خوردم که بازی خیلی خوبی بود و من هم خوب بازی کردم و حتی 11-11 هم مساوی کردم، یک امتیاز را که به نظر خودم برای من بود داور به حریف کره‌ای داد و این اشتباه داور همه تمرکزم را به‌هم زد و بازی از دستم در رفت و دیگر به بازی برنگشتم و باختم.
‌از مدال برنز آسیا راضی هستی؟
من راضی‌ام. پارسال در جدول 32 تایی قهرمانی آسیا حذف شدم و امسال خودم را برای مدال آماده کرده بودم. اول از همه دلم می‌خواست مدال بگیرم و بعد به بهترین رنگ مدال فکر کرده بودم که نشد. با این حال از برنز آسیا خوشحالم.

برش

هر دو بد شانسی آوردیم
بدشانسی ما دو نفر بود. به هر حال ما خیلی خوب کار کردیم و حتی محمد هم شانس مدال بود اما در مرحله یک‌هشتم با بدشانسی تمام به‌هم خوردیم. البته شاید من که برنده بازی بودم، خوش‌شانس‌تر بودم تا محمد که باخت و حذف شد.
من بعد از پیروزی‌ام خیلی ناراحت بودم، اما کاری نمی‌توانستم بکنم. به هر حال باید مسابقه می‌دادم. اما خوشحال نبودم از آن برد. در این مسابقه چون هر دو ایرانی بودیم بدون کوچ سرمربی بازی کردیم.