نغمه‌هایی دل‌انگیز و روح‌افزا
رضا مهدوی
مدرس دانشگاه، موسیقی‌پژوه و نوازنده سنتور
مجموعه «اشک باران» حاصل ذوق سلیم و یکپارچه از نگاه ویولنیست و آهنگساز، دکتر جهانشاه برومند است که آگاهانه و بر اساس آموزه‌های خود از گذشته‌ها و با بهره‌برداری از فرهنگ غنی شنیداری خانوادگی و نیز محیط‌های فرهنگی و هنری، دست به خلق چنین آثاری زده است تا به یادگار بماند برای آیندگان. در مجموعه «اشک باران» طنازی و نشاط در ملودی‌ها موج می‌زند؛ چه آثاری که سنگین و متفکرانه‌اند و چه آثاری که دارای اوزان ریتمیک هستند و با شوخ و شنگی و طراوت و رِنگ وارَنگی، طعم سلامت و هوشیاری را به شنونده القا می‌کنند. آهنگترانه «جام نگاه» در گوشه شوشتری، مایه همایون از درون‌مایه‌ای پرناز و کرشمه برخوردار است که این حالت‌ها بیشتر انتظار می‌رود در مایه‌های شور و سه‌گاه باشد اما در اینجا ماهرانه و هوشمندانه به زیرکی و توانمندی رُخ عیان دارد در دستگاه همایون که نشان از هوش و مهارت آهنگساز است. خوانش درست و پرطمطراق خواننده، مهیار شادُروان هم چاشنی پرتلألؤیی است در این شیار (تراک)، چراکه با توانمندی، دانش ردیفی و صدای خوب و گرم خود، تمامی خواسته آهنگساز را برآورده کرده و از عهده حالت‌های موزون دارای فرازوفرود به خوبی برآمده و توانسته است خاطره شنیداری ماندگاری را فراهم کند. آهنگترانه «یلدای زمانه» در مایه ابوعطا گوشه حجاز، دارای حس و حال حقیقی آواز ابوعطا است که با رعایت معیارهای تغزلی و احساسی، شور و حال را برای تخیل‌پردازی از هر نوعش که بستگی به مخاطب و شنونده دارد مضاعف کرده است برای عشق‌ورزی یا مراتب پله‌پله تا ملاقات با خدا...
قطعه سوم آهنگ ترانه «اشک باران» است، در مایه دشتی با مقدمه‌ای که نقش اولیه را مضراب‌های ساز قانون به زیبایی افسونگری می‌کند و در میان دیگر سازها، شاکله‌ای اشک‌گونه و باران‌وار تداعی‌گری دارد؛ نوای عاشقانه‌ای که با شور عشق به جان‌ها جوانه می‌زند... این اثر می‌خواهد با نوایی آرام و متین، تمامیت محتوای ترانه را در لابه‌لای تنظیم سازها و البته صدای عمیق و نرم خواننده تبدیل به تار و پودی کند از جنس آه و اشک و باران که برآورنده یاد آتش به خرمن و خلوت شبانه است که در آرزوی دیدن یار نشسته و به دنبال یار قدم‌زنان می‌رود تا گوش هوش شنونده موسیقی و شعر ملی ایرانی را جلایی دگر بخشد.
آهنگترانه «عاشقانه» در مایه بیات اصفهان رقص‌وار جلوه‌گری دارد و می‌رسد به اصل متن که اشاره به غم زمانه و بهانه‌ها دارد و می‌توان ترانه‌های عاشقانه را از تار و پودش به فرازهایی از جنس موسیقی و شعر در فرهنگ شنیداری و سبک زندگی خانواده ایرانی تبدیل کرد و بارها سراغش را گرفت. گوشه وصال در قطعه چهارم «هم آواز» تک‌نوازی ویولن جهانشاه برومند، آغازگری دارد با قطعه گوش‌آشنایی از لحن و بیان ترکی و ریتم حماسه‌واری که سازها را مترنم می‌سازد با صدای همخوانان که همگی زمزمه‌کنان و یک‌دله‌‌کنان به ارکستر جانی تازه بخشیده‌اند برای تفاوت قائل شدن از نوعی دیگر در طنازی فن موسیقا...
قطعه زیبا و فاخر آخر آلبوم، آهنگترانه «مادر» در سه‌گاه و گوشه مخالف با ترانه پوراندخت برومند است، با نغمه‌ای جانسوز و جانکاه که شرح فراق مادر را بیان می‌کند و زبان حالی دارد...
گفتنی است ترانه‌های پنج آهنگ متعلق به محمد‌رضا بازرگانی و البته تنظیم باشکوه و دلنشین بابک شهرکی در کنار تک‌تک نوازندگان؛ کریم قربانی، وحید وفایی، ناصر رحیمی، امیرحسین رضا، رابعه زند، مسعود جاهد، بابک شهرکی، فضل‌الله شهرکی و همخوانی سارا اسماعیلی را که به خوبی از عهده حس و حال آهنگ‌ها برآمده‌اند هم نباید از نظر دور داشت.
اشک باران
آهنگساز: دکتر جهانشاه برومند / خواننده: مهیار شادُروان/ ناشر: صاحب اثر/ سال: 1402
