با وجود کسب عنوان قهرمانی رقابت‌های وزنه‌برداری آسیا در جینجوی کره جنوبی توسط تیم ملی ایران، زنگ خطر در آستانه بازی‌های آسیایی هانگژو به صدا درآمد.تیم ملی در آستانه مهم‌ترین رویداد ورزشی قاره کهن در حالی با کسب ۶۳۵ امتیاز بالاتر از تمامی تیم‌های شرکت کننده در جایگاه اول رده‌بندی تیمی رقابت‌های آسیایی ایستاد که البته از نظر مدال با کاهش تعداد نسبت به دوره گذشته این مسابقات در بحرین بویژه در اوزان نیمه‌سنگین و سنگین مواجه شد.بی شک سجاد انوشیروانی رئیس جدید فدراسیون و نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی، از این امر آگاه هستند که در بازی‌های آسیایی هانگژو ملاک ایستادن کشورها در رده‌بندی تیمی تنها کسب مدال است. هر چند با توجه به زمان کم برای آماده شدن تیم می‌توان به کادر فنی نمره قبولی داد.از این نکته نیز نباید غافل شد امتیازاتی که سهراب مرادی و کیانوش رستمی دو ملی‌پوش با تجربه کشورمان که با آسیب‌دیدگی ایران را در این رویداد مهم همراهی کردند، سهمی در این قهرمانی داشت. همچنین بی‌شک در میان ۱۰ ملی‌پوش وزنه‌برداری، تنها حسین سلطانی وزنه‌بردار دسته ۸۱ کیلوگرم با کسب دو مدال طلا و یک برنز ستاره بود.این وزنه‌بردار زنجانی در حالی در این وزن غیر المپیکی بالاتر از تمامی وزنه‌برداران قاره کهن ایستاد که به نظر می‌رسد برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس باید به یک وزن بالاتر برود تا شانس خود را در دسته ۸۹ کیلوگرم امتحان کند.میرمصطفی جوادی وزنه‌بردار البرزی دسته ۸۹ کیلوگرم هم با کسب دو مدال برنز که برای نخستین بار در این وزن روی تخته رفت، نشان داد بزودی در میان غول‌های چینی حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. اما ایوب موسوی از دوران اوج خود دور بود و در فوق‌سنگین علیرضا یوسفی و آیت شریفی در غیاب علی داوودی همچنان که پیش‌بینی می‌شد به تک مدال حرکات یک‌ضرب و دوضرب رسیدند اما جایگاهی در میان مدال‌آوران مجموع این دسته نداشتند.هر چند نواب نصیرشلال، سرمربی تیم ملی از عملکرد شاگردانش راضی به نظر می‌رسید، اما معتقد است: «شاگردانم اکنون می‌دانند که در چه جایگاهی قرار دارند و با رفع تمامی کاستی‌ها از مسابقات آینده در پی کسب عناوین برتر تیمی و مدالی در آسیا باید باشند.»
