پریسا غفاری
روزنامه نگار

بیش از نتایج نامطلوب کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی بلگراد، قهرمانی علی ارسلان برای صربستان، هواداران ورزش را در ایران شگفت‌زده کرد. کشتی‌گیری که در اردوی تیم ملی ایران، «مازاد» تشخیص داده شده بود و حالا یک مدال طلای جهانی را به صربستان اهدا کردند. اما قهرمان آملی در ۷۲ کیلوگرم چنان درخشید که جمعیت حاضر در اشتارک آرنای صربستان، با فریاد علی علی، تشویقش می‌کردند. او حالا شهروندی محبوب در صربستان است.
چطور شد تابعیت صربستان را گرفتید؟
بعد از لیگ که گرایی را بردم آقای بنا گفت ارسلان را نمی‌خواهم. چطور تمام افرادی که در انتخابی دوم شدند به آسیایی رفتند ولی اسم من از لیست درآمد؟ محمد بنا به من می‌گوید یک فن بزن بلکه به چشم من آمدی! سال ۲۰۱۸ هم در فدراسیون رسول خادم، شورای فنی و سرمربی حقم را خوردند، چطور باید در اردویی می‌ماندم که سه سال، یک آفرین هم نشنیدم و وقتی فن می‌زدم سرمربی رویش را طرف دیگر می‌کرد؟ در ضمن من را با ورزشکارانی که پناهنده شدند، یکی نکنید. قانون اتحادیه جهانی شامل حال من شد. این حرف‌ها را می‌زنند که من را در دید عموم خراب کنند.
خاطره‌انگیزترین اتفاق سال 1401 را بیان می کنید؟
 شیرین‌ترین لحظه زندگی‌ام کسب مدال طلای قهرمانی جهان بود، هیچ حسی تا به امروز برایم از این بالاتر نبوده و در واقع زحمات چندین ساله‌ام نتیجه داد و این بزرگ‌ترین اتفاق زندگی‌ام بود.
خاطره تلخی از سال 1401 دارید؟
شکست حسن یزدانی مقابل دیوید بود. این تلخ‌ترین صحنه در مسابقات جهانی بلگراد بود و همچنین اتفاقی که برای دوست خوبم امیرحسین زارع در ثانیه‌های پایانی مبارزه رخ داد.
سال گذشته برای شما چطور تمام شد؟
1401 را با دو مدال برنز قهرمانی اروپا و طلای جهانی تمام کردم. از نظر خودم سال خوبی بود و تمام تلاشم را کردم. باید زندگی حرفه‌ای داشته باشم که دارم چون می‌خواهم این موقعیت را حفظ کنم. حفظ این جایگاه به یک مو بند است و یک اشتباه جایگاهم را متزلزل خواهد کرد.
می‌گویند مربی‌تان جوان‌تر از شماست؟
بله، امیرحسین حسینی  یک سال از من کوچک‌تر است، اما با شناختی که به لحاظ ذهنی، روحی و بدنی از من دارد، تمریناتم را خوب پیش می‌برد. باید بگویم رفاقت ما سر جایش، اما در تمرین خیلی جدی و مصمم هستیم. برای بلگراد مربیان و فدراسیون کشتی صربستان هم به تصمیم من در مورد او احترام گذاشتند، به هرشکل ما ریسک کرده بودیم و ریسک‌مان هم جواب داد، الان هم هدفی جز المپیک نداریم.
بازخوردی که از رفتن‌تان گرفتید، چطور بود؟
من هیچ انرژی منفی از مردم کشورم بعد از رفتن به صربستان نگرفتم. همه حرف‌ها مثبت بود، امیدوارم بتوانم دل همه آنهایی را که دوستم دارند در جهانی پیش رو شاد کنم. هر جا بروم، دلم در ایران است و عاشق مردم کشورم هستم.
آیا ازدواج کرده‌اید؟
خیر، مجرد هستم. آنقدر در طول روز تمرین می‌کنم و درگیر اردوها هستم که زمانی برای فکر کردن به این موضوع ندارم.هر چند خانواده‌ام علاقه‌مند هستند زودتر ازدواج کنم.
مسیر زندگی‌ات را بر چه اساسی دنبال می‌کنی؟
 یک روز پس از تولدم بعضی‌ها به من گفتند یک روز از بودنت گذشت، بعضی دیگر هم گفتند یک روز به مرگت نزدیک شدی و بعضی‌ها به من گفتن تو یک روز زندگی کردی! هر سه اینها به ظاهر یکی‌ است، اما دقیقاً تفاوت این سه جمله‌ ساده، کیفیت زندگی آدم‌ها را تعیین می‌کند.