جولان والیبالی‌ها در جام رمضان کشورهای عربی
ریسک ملی‌پوشان در سال سخت
مهری رنجبر/ 13 روز مانده به شروع اردوی تیم‌ملی والیبال، ملی‌پوشان در دوبی و عراق دست به توپ شدند؛ در رقابت‌های جام رمضان و لیگ والیبال. یک ماه پیش با قهرمانی شهداب یزد و پایان لیگ برتر والیبال، استراحت ملی‌پوشان شروع شد که همان موقع با سیل پیشنهاد بازی در جام رمضان مواجه شدند. شاید مبلغ قرارداد پیشنهادی باشگاه‌ها به حدی وسوسه‌انگیز بود که والیبالیست‌ها در فرصت مانده تا شروع اردوی تیم‌ملی به آن «نه» نگویند. به همین دلیل شال و کلاه کردند و با زدن قید تعطیلات عید به عراق و دوبی رفتند تا با یک تیر دو نشان بزنند؛ هم با تمرین و بازی بدن‌هایشان از فرم آمادگی خارج نشود و هم جیبشان پر شود؛ ریسک بزرگی که ظاهراً بهروز عطایی سرمربی تیم‌ملی والیبال و فدراسیون به خاطر ترس از مصدومیت و سال سخت پیش‌رو، خیلی راضی به حضور آنها در این رقابت‌ها نبودند، اما نمی‌توانستند مخالفت کنند، در حالی که چند سالی است از جام رمضان والیبال ایران خبری نیست.
امیرغفور سوپرستاره والیبال ایران و محمد‌جواد معنوی‌نژاد لژیونر والیبال در لیگ فرانسه و مجتبی میرزاجان‌پور دریافت‌کننده لبنیات هراز راهی عراق شدند. غفور و معنوی‌نژاد با تیم گاز جنوب عراق قرارداد بستند و میرزاجان پور هم با تیم الشرطه تا برای دور نهایی بازی کند، اما امین اسماعیل‌نژاد، جواد کریمی، آرمین افشین و امیررضا سرلک با علیرضا طلوع‌کیان دستیار بهروز عطایی در تیم‌ملی راهی تیم امپراطور در جام رمضان امارات شدند.
محمود افشار‌دوست مربی تیم‌ملی والیبال حضور ملی‌پوشان در رقابت‌های جام رمضان و لیگ عراق را شمشیردولبه می‌داند:«حضور بچه‌ها در امارات و عراق شمشیردولبه است، اما آنها با پایان لیگ تا شروع اردوی تیم‌ملی 40 روز بدون تمرین و مسابقه هستند که بدن آنها را خراب می‌کند. شاید خیلی از دوستان بگویند بازیکنان این مدت خودشان تمرین می‌کنند، اما در موقعیت بازی نیستند و به خاطر تعطیلات در بهترین شرایط، بازیکنان نهایت دو یا سه روز تمرین هوازی انجام می‌دهند، بنابراین آنها از نظر آمادگی صفر به اردو می‌آیند که خیلی خطرناک است. به همین دلیل حضور آنها در جام رمضان امارات یا لیگ عراق به خاطر تمرین جدی‌تر و حضور در شرایط مسابقه به نفع آنان است. البته باید مواظب باشند و در موقعیت‌های خطرناک عکس‌العمل‌های معقول داشته باشند. البته نه اینکه کم‌کاری کنند، ولی مصدوم نشوند.»
او جنبه مالی را به نفع بازیکنان می‌داند:«این تصمیم جنبه مالی هم دارد و بازیکنان در شرایط اقتصادی فعلی با بازی در این رقابت‌ها می‌توانند خود را تأمین کنند. به هر حال امیدوارم اتفاق خاصی برای بازیکنان نیفتد چراکه امسال تیم‌ملی سال سخت و پرفشاری دارد و چند بازیکن تیم‌ملی مصدوم هستند. البته ما قبلاً در ایران هم رقابت‌های جام رمضان داشتیم و خود من در چند مسابقه شرکت کردم.»
مربی تیم ملی والیبال دلیل عدم برگزاری رقابت‌های جام رمضان در ایران را به استاندارد نبودن امکانات ربط می‌دهد: برگزاری رقابت‌های جام رمضان خیلی خوب است. من دوره‌ای که بازی می‌کردم درجام رمضان شمیران تهران و رودبار حضور داشتم. اگر حالا بازیکنان ایرانی از این رقابت‌ها در ایران کمتر استقبال می‌کنند به خاطر این است که شرایط و امکانات خیلی استاندارد نیست و بچه‌ها حق دارند وگرنه برگزاری آن شور وهیجان خاصی به والیبال می‌دهد. از طرفی قبلاً برنامه تیم ملی فشردگی حالا را نداشت و بازیکنان آزادی بیشتری داشتند اما حالا با رقابت های مختلفی که تیم ملی دارد فرصت کمتری دارند.
بــــرش
یادش بخیر جام رمضان های پرهیجان فوتسال
گل کوچک بازهای قدیمی و عاشقان فوتبال در محلات، مسابقات جام رمضان را بخوبی به یاد دارند. مسابقاتی که تورنمنت‌های رسمی آن در سالن 12 هزار نفری آزادی برگزار می‌شد و فوتبالیست‌های چمنی باز حرفه‌ای در ایام ماه مبارک رمضان و بعد از افطار به سالن می‌آمدند تا فوتسال بازی کنند. از بهزاد غلامپور و صادق ورمزیار گرفته تا حسین عبدی و مارکار آقاجانیان و سید مهدی ابطحی. از دل همین مسابقات بود که فوتسالیست بزرگی به نام وحید شمسایی معرفی شد که تا کسب عنوان بهترین گلزن ملی فوتسال جهان نیز پیش رفت. در محلات نیز، مسابقات جام رمضان بین محله‌های مختلف، هم در سالن و در خیابان های بزرگ برگزار می شد که طرفداران زیادی داشت و باعث شد همه علاقه‌مندان از افطار تا سحر سرگرم توپ گرد و بازی باشند.