گزارش «ایران» از جدیدترین سریال‌های VODها
سوژه‌های منحصر به فرد فضاهای متفاوت
فاطمه ترکاشوند
روزنامه نگار
سرعت پخش سریال‌های VOD بالا رفته است. در حالی که دو سریال پرمخاطب این روزهای نمایش خانگی، «پوست شیر» در فیلمنت و «جیران» در فیلیمو به پایان فصل‌های جدید خود رسیده‌اند و پخش آنها متوقف شده است و چهار سریال جدید «رهایم کن»، «سرگیجه»، «مترجم» و «آکتور» در فیلیمو و نماوا با استقبال نسبی مخاطبان روبه‌رو شده‌اند، اتفاقی که به نظر می‌رسد با وجود تنوع فضای دراماتیک آنها، نویدبخش آینده پرمخاطب‌تری برای این شبکه‌ها باشد. این درحالی است که مخاطبان سریال‌ها و فیلم‌های خارجی دوبله‌شده در این شبکه‌ها هم روبه افزایش است.
سریال سرگیجه
بهرنگ توفیقی با سریال جنجالی «آقازاده»، قدرت کسب موفقیت خود را در فضای رقابتی شبکه نمایش خانگی نشان داد. پس از آن اما به تلویزیون بازگشت و سریال پرمخاطب «افرا» را هم با موضوعی جذاب و ملتهب روی آنتن برد و بعد توانست «بی‌همگان» را هم در رده سریال‌های پرمخاطب ثبت کند. حالا اما با داستانی جنایی-عاشقانه با بازیگران و چهره‌هایی که تماشایی شدن یک سریال را می‌تواند در این شبکه‌ها تضمین کند، به VOD بازگشته است. تاکنون پنج قسمت از این سریال منتشر شده و اگرچه کلاف داستان جنایی آن با یک قتل و یک درگیری اقتصادی سر انداخته شد اما به نظر می‌رسد که سازندگان آن قصد داشته‌اند جای خالی یک عاشقانه از جنس ملودرام‌های خانوادگی را در دوره جدید vODها پر کنند. انتخاب ژانر درست و تنوع داستانی با افزایش فضای رقابتی، رفته‌رفته به مهمترین فاکتور برای موفقیت سریال‌های این شبکه‌ها تبدیل می‌شود.
سریال مترجم
سریال «نهنگ آبی» بهرام توکلی در کنار «شهرزاد» حسن فتحی و «آقازاده» بهرنگ توفیقی از مجموعه‌هایی بود که در نیمه دوم دهه نود، نشان داد عصر جدیدی در تولیدات سرگرمی و سینما در ایران آغاز شده و می‌توان روی سودآوری این سریال‌ها حساب کرد. در عین حال اما بهرام توکلی نشان داد که فیلم‌هایی از جنس معمایی در بستر داستان‌های جنایی برخلاف تصور عمومی در کشور ما هم می‌تواند پرطرفدار باشد. شخصیت اصلی هر دو سریال او ویژگی‌های مشترکی دارند که جوان بودن، عصیانگری، پیچیدگی‌های ذهنی، نیاز مالی و درگیر شدن با یک شبکه پیچیده اقتصادی، سیاسی و جنایی بخشی از آنهاست و این جنس سریال‌ها قهرمان‌هایشان را هم به مخاطب‌شان نزدیک می‌کند. اما روایت در بخش‌هایی از این سریال کمی سوررئال‌تر و عجیب‌وغریب‌تر به نظر می‌رسد و در مجموع نشان می‌دهد که توکلی، ژانر محبوبش را در سریال‌سازی انتخاب کرده است.
سریال آکتور
نیما جاویدی پس از ساخت دو اثر سینمایی حالا به سراغ نمایش خانگی آمده است؛ «ملبورن» و پس از آن «سرخ‌پوست»، هر دو اثر سینمایی اول این کارگردان گزیده‌کار در میان منتقدان و تماشاگران، واکنش‌برانگیز شدند و آخرین ساخته سریالی او هم با سوژه متمایزش در میان سریال‌های پرطرفدار این روزهای نمایش خانگی قرار گرفته است. شاید بتوان این ویژگی یعنی خاص و منحصربه‌فرد بودن ایده‌ها و فضای داستان‌ها را مشخصه سینمای جاویدی دانست. سریال «آکتور» هم با ایده‌ای جالب درباره یک گروه تئاتری که در زندگی واقعی آدم‌ها داستان‌های مطلوب آنها می‌سازند و از این راه کسب درآمد می‌کنند، روایتی قابل توجه را در فضای میان تئاتر و سینما پیش روی مخاطبان شبکه نمایش خانگی قرار داده است. لحن شوخ‌طبع فیلم در کنار سوژه اجتماعی آن که از طریق دو شخصیت اصلی، وارد برشی از زیست طبقات و اقشار مختلف می‌شود، توانسته است از «آکتور» سریالی متفاوت بسازد. از زمانی که تولید سریال در وی‌اودی‌ها سرعت بیشتری گرفته، مولفان بیش از پیش به سمت داستان‌هایی در فضاهای آزموده ژانری حرکت کرده‌اند و در چنین بافتی طبیعتاً متمایز بودن سوژه و فضای فیلم می‌تواند مهمترین مزیت نسبی یک سریال باشد.
سریال رهایم کن
شهرام شاه‌حسینی پس از سریال «می‌خواهم زنده بمانم» دوباره به سراغ تاریخ معاصر کشور رفته و با برگشت به فضا و زمان پیش از انقلاب داستانی را آغاز کرده که به نظر می‌رسد مثل آثار پیشینش، ماجراهای پرتنش اقتصادی و سیاسی را در بستر یک داستان عاشقانه روایت می‌کند. محسن تنابنده در چهره‌ای خشک و جدی در این سریال از پس‌زمینه ذهنی مخاطب فاصله گرفته است و یوسف تیموری هم درست مانند او نقشی متمایز را ایفا می‌کند. حضور بازیگرانی چون بابک کریمی و حسن معجونی در کنار چهره‌های جوان و جدید، نشان از انتخاب تیم بازیگران خبره‌ای دارد که به خوبی در کنار هم در بافت داستان جا افتاده‌اند. در قسمت اول، سه خرده‌قصه با قلاب‌هایی پرکشش چون جدال اقتصادی-سیاسی یک صاحب معدن با مأموران دولتی و تعرض به یک دختر جوان از سوی یک خواننده و ازدواج یک دختر جوان با مردی که صاحب فرزند سندروم داون است، آغاز شده‌اند. با این همه باید دید که داستان در ادامه چه محتوایی را با چه ضرباهنگی پیش خواهد برد.
سریال‌های خارجی
حالا با محبوب‌تر و فراگیرتر شدن تماشای VODها در میان مردم، به نظر می‌رسد که امنیت تماشای محتواهای سرگرمی خارجی در کنار خانواده هم تاحدودی افزایش یافته و جلوی دانلودهای افسارگسیخته را گرفته است. محتوایی که درکنار افزایش امنیت اخلاقی‌شان، دوبله شدن هم تاثیر بسزایی در افزایش علاقه مخاطب ایرانی به تماشای آنها داشته است.
