امیرمحمد عباسنژاد: شیخ ماجد، دو ماه در «اشرف» بود و بزرگترین دستاوردش این بود که 100 نفر را با آگاهسازی برگردانده بود. بازگرداندن 100 نفر یعنی 100 خانواده را از چشم به راهی نجات دادن، تاریخ را از منظر 100 فرد و قهرمان ثبت کردن و 100 نیروی کار وارد کشور کردن؛ آن هم به دست فردی که میتوانست از امتیاز غیرایرانی بودن و حضور عموی ناتنی خود در حکومت عراق استفاده کند، به کشور دیگری مانند فرانسه برود و 10 سال اسارت را نگذراند، یک سال در انفرادی نباشد و شکنجه نشود؛ شکنجههایی که هنوز آثارش روی دستش وجود دارد. او لبنانی است. میتوانست بگوید به من چه؟ من که ایرانی نیستم. شیخ ماجد هموطن ما نبوده، بلکه از سر مسلمان بودن، وارد این مسیر شد؛ بنابراین عنصر «دین» در این تصمیم پررنگ است اما متأسفانه ما نتوانستیم به جامعه خودمان این قهرمانان را معرفی کنیم.