روشنک نبوی

صفحه‌آرا

عنوان «ایران» برایم مقدس است و همیشه سعی کردم به قداست این نام در کارم بهترین باشم. روزهای شادی و غم بسیاری را در کنار همکاران گذراندم. خیلی از همکاران را در این سال‌ها از دست دادیم و خیلی از همکاران بازنشستگی زودتر از موعد را انتخاب کردند. روزهای سخت توقیف چند ماهه روزنامه برایمان بسیار تلخ بود. در همان روزها بارها از درون و بیرون تشویق به ترک کار شدم ولی در قلبم اینجا را دوست داشتم و دارم و با امید به رفع توقیف در روزنامه ماندم.
همراه با خبرهای شاد، شادی می‌کنیم وخبرهای تلخ اشک به چشمانمان می‌آورد. روزهای ریزش ساختمان پلاسکو اینجا در تحریریه روزنامه به‌صورت آنلاین عملیات نجات را می‌دیدیم، جنازه هر آتش‌نشانی که به بیرون کشیده می‌شد هق هق گریه‌های ما را هم بدرقه‌اش می‌کرد. اگر بخواهم مهم‌ترین تحول این 29 سال در فضای رسانه را نام ببرم آمدن اینترنت به فضای رسانه بود؛ با استفاده از اینترنت و دسترسی به سایت‌های خبری وابسته به رسانه‌ها یعنی روزنامه‌ها و و سایت‌های مستقل از آنها، می‌توان با سرعت و سهولت به حجم بسیار زیادی از اطلاعات و اخباری که ساعت به ساعت تازه می‌شود. دسترسی پیدا کرد. اکنون که به سال پایانی خدمتم رسیده‌ام و نگاهی گذرا به 29 سال کاری خود می‌کنم، خرسندم که توانستم خدمتی هرچند کوچک به جامعه رسانه‌ای کشورم ایران کنم.