قرن بیست و یک در فوتبالِ به‌دور از خرافات
علیرضا عبدی طنزپرداز
تیم‌ملی فوتبال ایران در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، با بردن تیم ژاپن به نیمه‌نهایی صعود کرد. در همین زمینه، صوتی لو رفته از واپسین جلسه‌ی چندین منتقد بین‌المللی فوتبال در شبکه‌ی جهانی منوتو را باهم می‌شنویم:
منتقد شماره یک: از اولش هم پیدا بود که با مربی ایرانی به جایی نمی‌رسیم. مربی خارجی خوبه که به ارواح و اینا معتقده. مگه این‌که بیاییم همون مربی رو با روکش و مارک خارجیِ بازاری توی مسابقه ببینیم. خب فوتبال هم به عنوان یک صنعت باید از این موضوع پیروی کنه. مربی فقط مربی خارجی. مثل همه‌چی. اگه به جای قلعه‌نوعی یه مربی خارجی تیم رو هدایت می‌کرد، الان از پنج مسابقه‌ی اخیر یازده تا برد داشتیم.
منتقد شماره دو: من به سخنان ارزشمند کارشناس قبلی اضافه کنم که چون استخوون‌بندیِ این تیم، کلا توسط کی‌روش شکل گرفته، احضار ارواحشون خیلی خوبه. اگه ایشون هنوز مربی تیم‌ملی بود از پنج مسابقه‌ی اخیر چهل و هفت برد کسب کرده بودیم.
منتقد شماره سه: خدمت ایشون عرض کنم که رکورد چهل و هفت برد از پنج مسابقه، فقط در اختیار برانکوئه، نه، دست مرحوم کرانچاره که گاهی با بچه‌های باشگاه روحش رو احضار می‌کنیم و تاکتیک ازشون می‌گیریم.
مجری: خب الان مشکل تیم‌ملی دقیقا چیه؟
منتقد شماره یک: خرشانسی. این تیم اگه جلوی ژاپن خرشانس نبود، الان پنج برد قاطع نداشت. بلکه از پنج مسابقه‌ش، هیژده تا رو می‌باخت.
مجری: دوستان، ما ژاپن پرستاره رو بردیم. این شانسه؟
منتقد شماره یک: خب آقا شانس یار تیم ما بود دیگه. شانس نداشتیم نمی‌شد که. اگه بریم جلوتر و چندتا جادوگر با لوازم کامل کفتار و یه‌کم مایعات داشته باشیم، توی همین رقابت‌ها برزیل هم می‌بریم. آرژانتین رو هم شونزده بر چهار و نیم می‌زنیم.
منتقد شماره دو: بله. دقیقا. یه‌کم اسفند دود نمی‌کنن برای بچه‌ها. یه تخم‌مرغی چیزی. رمل و اسطرلاب هم باشه که کار تخصصی می‌شه و این‌جوری المپیک و اسکار و نوبل هم برای این تیم می‌شه.
مجری: درسته...