زهرا فرقانی
ahuv
آااااااای
آاااای
به نام نامی خدااااا
خدای رحمان و رحیم
همون که لوطیای شهر
بهش میگن اوستا کریم
یادش بخیر سِدمرتضی
چه اهل دل، چه باصفا
خاطرهها ساخت واسهمون
مونده صداش تو گوش ما
ترانههای فولکلور
خونده از اون قدیم ندیم
مونده ازش به یادگار
«صدای طهرون قدیم»
عاشق پرسپولیسه و
بچهی ناف طهرونه
خونندهی «حسن کچل»
راوی «شکّرستونه»
استاد دوبله و تئاتر
اهل هنر، پیشپردهخون
صداپیشه و بازیگر
تو رادیو تلویزیون
تا اینکه بعد نُه دهه
یک شب یلدا پر کشید
یکدفعه مثل قصهها
قصهی اون به سر رسید
استاد بینظیر و خاص
رفت و هنوز تو یاد ماس
آره درسته که میگن
اونی که میمونه صداس...