ابراهیم کاظمی مقدم
نویسنده و طنزپرداز

طبق اطلاعیه فیلیمو، قسمت اول از فصل دوم مجموعه‌ی نمایش خانگی نیسان آبی، چهارشنبه یکم آذر منتشر خواهد شد. در ایران مجموعه‌های کمدی غیر تلویزیونی معمولاً به فصل دوم نمی‌رسند و یا مانند ساخت ایران با کارگردان و عوامل متفاوت و یا مثل هیولا به صورت اسپین-اف به انتشار می‌رسند. پس در نگاه اول خبر انتشار فصل دوم نیسان آبی یک خبر خوش برای کسانی که در این عرصه کار می‌کنند، خواهد بود. مخصوصا ً با توجه به بریز و بپاش‌های به نمایش آمده در تیزر که نشان از سرمایه‌‌ی کافی برای ساخت این اثر دارد. خبری که فقط برای سازندگان فیلم‌هایی مثل نیسان آبی خوش است. خبری بد برای طرفداران فیلم و سینما و آثار فاخر و ماندگار. خبر وجود بودجه و سرمایه‌گذار برای فیلم‌های اینچنینی. بودجه‌ای که می‌تواند برای چند سکانس از مجموعه نیوکمپ یک گردان سرباز رومی و دم و دستگاهشان را آماده کند. سرمایه‌ای که نشان می‌دهد ساخت یک فیلم فاخر از تاریخ ایران ممکن است، اما انگیزه‌ی آن نیست.
داستان فصل اول بر اساس یک فیلم‌نامه سینمایی با همین نام نوشته شده بود و شروع خوب و نوستالژیکی هم داشت. داستان عشق جمشید قاسم‌پور که با اضافه کردن گره‌های داستانی، به زور تا بیست قسمت کشیده شد و با شوخی‌های خود مخاطب را پای فیلیمو نگه داشت. هرچند نبود خط روایی سرراست و مناسب، پراکندگی داستان‌های جانبی، تکراری شدن خرمالو و لودگی کارکترها آزاردهنده بود، اما فیلم را به این نقطه رساند که فصل دوم هم ساخته شود. حال باید دید در فصل دوم نیسان آبی منتظر چه چیزی هستیم؟
منوچهر هادی کارگردان فصل اول مجموعه نیسان آبی، آدمی نیست که بشود از کارنامه‌اش چیزی برای فصل دوم این مجموعه فهمید. هادی از فیلم‌های سینماییِ درام شروع کرد و به فیلم‌های سینماییِ کمدی رفت و از هر دوی این‌ها به مجموعه‌های درام وارد شد و بعد از آن هم وارد دنیای مجموعه‌هایِ کمدی شد. از تدوینگری و نویسندگی و تهیه‌کنندگی و دستیاری کارگردان به کارگردانی رسیده و اصلاً معلوم نبود این کارگردان پرکار این روزهای نمایش خانگی، چطور با حرکت بعدی‌اش ما را غافلگیر خواهد کرد. تا این که اوایل تیرماه انصراف خودش را از کارگردانی این مجموعه علنی کرد و گفت که با فیلیمو به توافق مالی نرسیده است.
سیدمسعود اطیایی، کارگردانی که ساخت فصل دوم این مجموعه نمایشی را به عهده گرفته نیز دست کمی از هادی ندارد. کارگردان‌هایی که در کار درام به موفقیت دلخواهشان نرسیدند و بنا دارند با ورود به عرصه کمدی فروش گیشه و یا حمایت مالی شبکه‌های نمایش خانگی را جلب کنند. آنچه مسلم است این است که فصل اول این مجموعه نتوانست آن طور که باید، نظر منتقدین و بینندگان را جلب کند. با توجه ساخت فصل دوم به نظر می‌رسد باید بپذیریم که گاهی نگاه منتقدین و حتی مخاطب دیگر برای کارگردان و حتی سرمایه‌گذار ارزشی ندارد.
آنچه مهم است، نمایش فیلم به مدت مشخصی در شبکه نمایش خانگی است که به لطف چند حاشیه و سکانس‌های تقطیع شده و منتشر شده در صفحات مجازی، صورت خواهد گرفت. پس چرا که نه؟ مسلماً ساخت یک داستان برای یکسری کاراکتر آماده خیلی راحت‌تر است. شوخی‌های منشوری هم راحت‌تر در فضای مجازی وایرال خواهد شد و میزان بازدید مورد نیاز شبکه نمایش خانگی را تأمین خواهد کرد. با این‌ اوصاف، نباید انتظار دیدن یک اثر فاخر و ماندگار و حتی طنز تمیز را از این مجموعه داشته باشیم.