در حافظه موقت ذخیره شد...
2 سال حبس و دیه برای کور کردن چشم
به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، مرداد سال ۹۸ مأموران کلانتری ۱۳۱ شهرری در حال گشتزنی به یک پژو ۲۰۶ با سه سرنشین رو به رو شدند که سر و صورتی خون آلود داشتند. مأموران پس از متوقف کردن خودرو به تحقیق از آنها پرداختند. راننده گفت: برای تفریح به کنار رودخانه رفته بودیم که سه نفر با موتور به آنجا آمدند در حالی که مست بودند به ما فحاشی کردند و به سمت ما حمله ور شدند و با چاقو و پنجه بوکس به جانمان افتادند. یکی از آنها هم با چاقو به چشم دوستمان زد و فرار کردند الان هم می‌خواستیم به بیمارستان برویم.با این اظهارات، آنها به بیمارستان منتقل شدند اما چشم راست یکی از آنها به علت شدت جراحات و اصابت چاقو نابینا شد.
در ادامه مأموران به ردیابی پسران موتورسوار پرداختند و با اطلاعاتی که از شاکی‌ها گرفته بودند آنها را در حاشیه شهرری ردیابی و بازداشت کردند.
با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه شاکی به جایگاه رفت و گفت: متهم و دوستانش بدون هیچ بهانه‌ای به ما حمله کردند. من تقاضای قصاص دارم.دو شاکی دیگر نیز به خاطر ضرب و جرح‌های عمدی شکایت‌شان را مطرح کردند.
اما متهمان در دفاع از خود منکر حضور در محل حادثه و درگیری شدند و اظهار داشتند برای اثبات حرفشان شاهد دارند.در دومین جلسه دادگاه سه شاهد در جایگاه ویژه ایستادند اما ادعای متهمان مبنی بر بی‌گناهی را تأیید نکردند بنابراین سه متهم بار دیگر از خود دفاع کردند.
یکی از متهمان گفت: قبول دارم من و دوستانم برای هواخوری به کنار رودخانه رفته بودیم و با سه پسر درگیر شدیم. من چاقو کشیدم اما ناخواسته به چشم یکی از آنها برخورد کرد. دو متهم دیگر نیز منکر درگیری شدند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده و نظر پزشکی قانونی که در گزارشی اعلام کرده بود امکان قصاص چشم وجود ندارد متهم ردیف اول را به دو سال حبس و پرداخت نصف دیه کامل به خاطر نابینا شدن یک چشم و همچنین پرداخت دیه به خاطر سایر جراحت‌ها محکوم کردند. متهم ردیف دوم هم به یک سال حبس و پرداخت دیه محکوم شد.
قضات دادگاه متهم ردیف سوم را تبرئه کردند.
این حکم در شعبه ششم دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد.