بر اساس یک ماجرای خیلی واقعی

امکانی که اسمش هست و رسمش نیست...

دفتر روزنامه ایران نزدیک مصلای تهران است. جمعه چند نفری از رفقا و همکاران در دفتر روزنامه حضور داشتیم و آخر وقت تصمیم گرفتیم سری به نمایشگاه بزنیم و نگاهی گذرا به حال و هوای آن بیندازیم. در فاصله پیاده‌روی بین دفتر و مصلی من کتابی از نشر سایان را در فروشگاه مجازی نمایشگاه کتاب سفارش دادم که وقتی به شبستان رفتیم کتابم را به شکل حضوری از غرفه دریافت کنم. طبق فرموده مسئولان نمایشگاه امسال امکان تحویل حضوری خریدهای مجازی در نمایشگاه فراهم شده است. چه چیزی از این بهتر؟ من که در نمایشگاه بودم، دیگر لازم نیست منتظر پست بمانم و زحمت دوستان ناشر هم قطعاً کمتر خواهد شد. با همین خیالات به غرفه سایان رسیدم و گفتم که آمده‌ام تا کتابم را تحویل بگیرم. مسئول غرفه گفت کتاب‌ها را حضوری تحویل نمی‌دهیم. گفتم امکانش در نمایشگاه امسال وجود دارد و جواب شنیدم که «با توجه به عدم آموزش غرفه‌داران و همچنین عدم اطلاع‌رسانی مسئولان نمایشگاه و خانه کتاب به ناشران، ما از چنین کاری معذوریم، تازه اصلاً گزینه تحویل حضوری در بین گزینه‌های ما در پنل نمایشگاه غیرفعال است». مسئولان نشر سایان به من گفتند که موضوع را از مسئولان اجرایی پیگیری کنید و اگر آنها راه‌حلی دارند ما هم خوشحال می‌شویم کار شما راه بیفتد. البته باید خاطرنشان کنم مسئولان نشر واقعاً قصد اذیت و آزار یا کم‌کاری نداشتند، توضیحاتشان در مورد عدم اطلاع‌رسانی و همچنین مشکلات مشابه در دوره‌های گذشته نشان می‌داد که واقعاً در مورد چند و چون این امکان نگرانی دارند. خلاصه من ابتدا به ستاد اجرایی رفتم، از آنجا گفتند برو هیأت تخلفات ناشران ایرانی، آنجا هم باز گفتند برو کمیته ناشران داخلی. وارد اتاق کمیته شدم و به شخص آقای کمالوندی رئیس کمیته گفتم که ناشر به این دلایل کتاب را به من نمی‌دهد. ایشان پاسخ دادند که چنین امکانی اصلاً وجود ندارد و شما نبودید ببینید چشمان و دهان من از چنین حرفی همزمان چقدر باز و گشاد شد! گفتم این موضوع توسط خانه کتاب و به شکل رسمی اعلام شده است. ایشان تماسی گرفتند و بعد گفتند که «بله! این امکان وجود دارد». بعد هم دست هم را گرفتیم و رفتیم جلوی غرفه سایان و آقای کمالوندی به آنها گفتند باید همکاری کنید و در جواب مسئولان غرفه هم گفتند که فعلاً کد رهگیری را یادداشت کنید تا سامانه برای ثبت آماده شود. من هم کتابم را گرفتم و رفتم.
بار دوم با یکی از همکاران و دوستان جوانم در مدرسه به نمایشگاه رفتیم، یکشنبه شب و چون من بن خرید مجازی داشتم و در نمایشگاه بودم هر بار از ناشر پرسیدم که «مجازی خرید کنیم، حضوری تحویل می‌دهید»؟ و جواب‌ها دو دسته بودند، یکی نه و دیگری اینکه اصلاً مگر چنین امکانی هم وجود دارد؟ فقط در نشر گلگشت بود که من کتاب را مجازی خریدم و حضوری تحویل گرفتم. تازه آن هم من و دوستان غرفه‌دار با هم سه نفری پنل را زیر و رو کردیم که ببینیم این دریافت حضوری باید کجا ثبت شود. گزینه‌اش وجود داشت اما وقتی رویش کلیک می‌شد پیغام خطا روی صفحه ظاهر می‌شد. کتاب‌ها را از نشر گلگشت گرفتم و قرار شد اگر مشکلی پیش آمد با من تماس بگیرند.
خانه کتاب اعلام کرده است امکان تحویل حضوری وجود دارد، امکانی که حتی رئیس کمیته ناشران داخلی هم در جریانش نیست. شیوه تحویل حضوری به هیچ ناشری اطلاع‌‍رسانی نشده است چه برسد به اینکه آموزش هم ببینند. تقریباً هیچ ناشری هم زیر بار چنین عملی نمی‌رود و دلیل همه آنها یکی مبهم بودن موضوع است ودیگری مشکلاتی که خانه کتاب بابت اختلاف حساب‌های دوره‌های پیش برایشان به وجود آورده است. حالا در این شرایط فکر کنید شما از آن سر شهر بکوبید و بیایید نمایشگاه و کتاب‌ها را به شما تحویل ندهند. امکانی که در نظر گرفته‌اند چنان مبهم، مخدوش و عجیب و غریب است که آدم پیش خودش فکر می‌کند وقتی همه‌چیز اینقدر شلخته است اصلاً چرا با حرف زدن از چنین ماجرایی ناشر و غرفه‌دار و خریدار را سردرگم و اوقات همه را با هم تلخ کرده‌اند. برای تحویل حضوری کتاب‌هایی که به شکل مجازی خریده‌اید فقط یک راه وجود دارد. بروید دست آقای کمالوندی را بگیرید و ببریدشان جلوی غرفه مورد نظر تا ایشان برایتان کتاب را - مثل پدری مقتدر - بگیرند. وضع ما را شما رو به خدا!