کامران علمدهی / پسر نوجوانی که متهم است با همدستی دو دوستش، زنی را به قتل رسانده و جسدش را به داخل چاه عمیقی در یک باغ انداخته‌اند، در حالی محاکمه شد که دو همدستش هنوز دستگیر نشده‌اند.

به گزارش خبرنگار «ایران»، رسیدگی به این پرونده از پنجم اردیبهشت سال ۱۴۰۰ با مراجعه زن سالمندی به اداره پلیس مبنی بر ناپدید شدن دختر 47 ساله‌اش به نام فریبا آغاز شد.
شاکی در توضیح ماجرا به مأموران گفت: دخترم چند سال پیش از همسرش جدا شد و با اجاره یک آپارتمان در شرق تهران به تنهایی زندگی می‌کرد اما چند روزی است که در را باز نمی‌کند و تلفنش هم خاموش است.پلیس در نخستین گام تلفن همراه فریبا را مورد رصد قرار داد و مشخص شد که آخرین بار در خانه باغی در محدوده باغ‌های لواسان آنتن دهی داشته است. در بررسی فهرست مکالمه‌های او هم معلوم شد که با 3 پسر جوان در ارتباط بوده است.
در ادامه 3 پسر جوان به نام‌های شهرام و اردلان و بهنام ردیابی شدند اما فقط یکی از آنها به نام شهرام به دام پلیس افتاد و دو متهم دیگر به مکان نامعلومی فرار کرده بودند.
شهرام 17 ساله پس از بازداشت تلاش می‌کرد تا مسیر تحقیقات را منحرف کند اما وقتی در برابر مستندات مأموران قرار گرفت به ناچار لب به اعتراف گشود و به قتل فریبا با همدستی دو دوستش اعتراف کرد و گفت: مدتی بود فریبا را می‌شناختیم روز حادثه من و اردلان و بهنام به باغ‌مان در لواسان رفته بودیم که با فریبا تماس گرفتیم و او را به باغ دعوت کردیم. وقتی به باغ آمد گفت پول آژانسم را حساب کنید بعد گفت باید 150 هزار تومان بدهید. ماهم زیر بار نرفتیم تا اینکه اردلان و بهنام دست و پایش را گرفتند و من هم دستم را جلوی دهانش گذاشتم تا بترسد و فریاد نزند اما به یکباره متوجه شدیم نفس نمی‌کشد از ترس‌مان جسدش را داخل پتویی انداختیم و به داخل چاهی که در باغ همسایه بود انداختیم.
به دنبال اظهارات متهم پلیس به محل چاه رفت و جسد فریبا کشف شد. شهرام نیز چون سنش کمتر از 18 سال بود به کانون اصلاح و تربیت انتقال پیدا کرد.
در این میان تلاش پلیس برای دستگیری دو متهم فراری پرونده به نتیجه‌ای نرسید و مأموران احتمال دادند که آنها از کشور خارج شده‌اند.
با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
 در دادگاه چه گذشت
در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند.
پس از آن شهرام به جایگاه رفت و با رد اتهامش منکر قتل شد و گفت: من فریبا را نکشتم و اعتراف‌هایم هم به دلیل فشار روانی بوده است. من مقتول را می‌شناختم. 2 ماه قبل از این ماجرا فریبا میهمان من و دایی‌ام بود. اما روز حادثه سر 150 هزار تومان به توافق نرسیدیم و بعد هم او با دو مرد غریبه که به دنبالش آمده بودند از آنجا رفت. ممکن است آن دو نفر او را کشته باشند.
وی افزود: از دوستانم هم هیچ خبری ندارم فقط شنیده‌ام که در ایران هستند.بعد از اظهارات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.