نگاه نو به زن ایرانی در «خط سوم»
بررسی مجله ویژه زنان ایرانی در قاب تلویزیون ملی
فاطمه امی
خبرنگار
«خط سوم» برنامه جدیدی است که از شبکه دو تلویزیون پخش می‌شود. این محصول تازه، مجله تصویری زنان و خانواده است که به گفته سردبیر آن قرار نیست فقط از زنان و فقط با زنان حرف بزند. تا به امروز چند قسمت از این برنامه پخش شده و کم‌کم شمای کلی آن برای مخاطب مشخص می‌شود.
برنامه خط سوم در اولین قسمت خود در هفتم اردیبهشت ماه سراغ هویت و ماهیت زن ایرانی رفت و موضوع آن تصویر بین‌المللی زن ایرانی بود. قسمت دوم نیز به نقش تشکل‌های دانشجویی و نسبت آن با دانشجویان دختر پرداخت. این برنامه نوپا که مدعی است نگاهی دوباره و خط سومی به زن ایرانی پس از انقلاب دارد، در این دو قسمت زنان و دخترانی را هدف گرفته که در اجتماع داخلی و بین‌المللی مثمر ثمر بوده‌اند و تجربه زیست اجتماعی و سیاسی پررنگی داشتند؛ این یعنی خط سوم به دنبال مخاطب نخبگانی است. این موضوع در کنار نگاه به زنان و دختران عصر امروز بر اهمیت فعالیت و ایجاد گفتمان در برنامه خط سوم و امثال آن، می‌افزاید.
این مجله تصویری شامل بخش‌های متنوعی است؛ در این دو قسمت اخیر معرفی زنان مؤثر و برتر ایرانی، معرفی کتاب و میز کارشناسی، این برنامه حدوداً یک ساعته را تشکیل داند. فاطمه قاسم‌پور نماینده و رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی، میهمان و کارشناس قسمت اول خط سوم بود. بررسی تصویر بین‌المللی زن ایرانی، آن هم بعد از قال و مقال‌های اخراج ایران از کمیسیون مقام زن، بهانه خوبی برای این برنامه بود تا درباره وجوه سیاسی زن ایرانی گفت‌و‌گو کند.
در قسمت دوم، میز کارشناسی خط سوم میزبان سه میهمان از کارشناسان و بدنه فعالان تشکل‌های دانشجویی بود؛ سارا عاقلی، زهراسادات رضوی علوی و محدثه نصیری در کنار سحر دانشور، سردبیر خط سوم، از تشکل‌های دانشجویی حرف زدند. تأکید کارشناسان این گفت‌و‌گو بر جدی گرفتن دختران در فضای تشکلی بود و نقد آنها معطوف به ساختار مردانه تشکل‌ها در دانشگاه‌ها شد. شاید به این دلیل این برنامه در دومین قسمت خود به بررسی تشکل‌های دانشجویی پرداخت که تشکل‌های دانشجویی به عنوان اولین زیست و فعالیت جدی دانشجو در جامعه دارای اهمیت هستند و اکنون نیز نیم بیشتر دانشجوها را و بخش مهمی از تشکل‌ها را دختران تشکیل می‌دهند.
شروع کار این مجله تصویری ویژه زنان در صداوسیما اتفاق مبارکی است تا روی تمام تعاریف کلیشه‌ای از زنان و دختران ایرانی، که بعضاً ممکن است دارای خطا باشند، خط بزند و این‌بار زن ایرانی فعالانه خودش هویتش را به دیگران و جامعه نشان دهد. از سوی دیگر پس از برنامه «اردیبهشت» که سال‌ها پیش در صداوسیما پخش می‌شد، به‌نظر می‌رسد تاکنون برنامه‌ای تخصصی ویژه مسائل زنان و خانواده و با مخاطب نخبگانی در صداوسیما نداشته‌ایم و اکنون به نظر می‌رسد خط سوم بتواند خلأ چنین برنامه‌ای در صداوسیما را پر کند، هر چند که شاید پیش از این و بیش از این نیازمند چنین منابع محتوایی در این حوزه در رسانه ملی باشیم.
اکنون باید سه‌شنبه‌ها و چهارشنبه‌های هرهفته شاهد پخش خط سوم از شبکه دو باشیم و ببینیم خط سوم در قاب رسانه ملی آیا می‌تواند حرف‌های پیشرو و تازه‌ای از ابعاد فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زن ایرانی بزند؟