می‌توان شاهنامه را به‌ عنوان یک «هسته متنی» در نظر گرفت و بر اساس آن، یک برنامه‌ریزی سه‌ساله طراحی کرد. البته این ایده‌ها نیازمند تدوین دقیق‌تر و تبدیل شدن به برنامه‌های اجرایی و زیرساختی است. قدم اول، رفتن کتاب به خانه‌های مردم است که خوشبختانه در تاجیکستان محقق شده و اکنون باید گام‌های بعدی برای تبدیل شاهنامه به روح، نهاد و هسته فکری جامعه برداشته شود؛ مسیری که نه‌تنها برای تاجیکستان، بلکه برای ایران نیز ضروری است.  شاهنامه یک اثر بزرگ آمیزه‌ای از حکمت، اسطوره، تاریخ و اندیشه است و می‌تواند فرصت‌های متعددی برای فعالیت‌های فرهنگی و هویتی دو ملت فراهم کند. شاهنامه ریشه مشترک هویتی ایران و تاجیکستان است و سرمایه‌گذاری دولت تاجیکستان در این حوزه، فرصت تازه‌ای برای همکاری‌های مشترک ایجاد کرده است.

گزیده‌ای از صحبت‌های سیدعباس صالحی وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار با دولت سفرزاده معاون وزیر فرهنگ جمهوری تاجیکستان /ایرنا