زهرا کشوری
دبیر گروه زیست بوم

شکارچیان غیر مجاز محمود شهمرادی محیطبان پارک ملی گلستان را به شهادت رساندند. روز چهارشنبه 15 مرداد بود که محیطبانان حین گشت‌زنی در پارک ملی گلستان با ردپای شکارچیان مواجه شدند. 
در درگیری پیش‌آمده، متخلفان اقدام به تیراندازی کردند که منجر به شهادت محیطبان شهمرادی شد.
او 151مین محیطبانی است که جانش را فدای حفاظت از محیط زیست ایران می کند. شکارچیان اردیبهشت ماه امسال هم جان یاسر مصدق، دیگر محیطبان گلستان را پس از ۱۸ سال تلاش برای حفاظت از مرال‌ها و شوکاها گرفتند. .پیش از این نیز در ۲۵ مهرماه ۱۳۹۷، تاج‌محمد باشقره، دیگر محیطبان این منطقه، توسط شکارچیان به شهادت رسید.  شکارچی‌ها ۲۵ مهرماه ۱۳۹۷ جان شهید محیطبان «تاج‌محمد باشقره» را هم ستاندند.آنانی که باشقره را به شهادت رساندند، آزادند. آن‌طور که «حسن زاده» مدیر کل حفاظت محیط زیست گلستان به «ایران» می‌گوید: «قاضی برای آن‌که بتواند قتل را اثبات کند  نیاز به ادله بیشتری دارد.»
در نهایت، ماجرا به قسامه رسیده است؛ باید ۵۰ نفر بیایند و شهادت بدهند تا قاتل مشخص شود. هر دو متهم، سابقه‌دارند و پیش از این نیز بارها مسلحانه وارد پارک ملی شده‌اند. حسن‌زاده می‌گوید: «شهید محمد شهمرادی هفته گذشته یکی از شکارچیانی را که در حادثه شهادت شهید باشقره - در سال ۱۳۹۷ - حضور داشت تحویل قانون داد.» بندی قطور از خشونت، چگونگی شهادت این سه محیطبان پارک ملی را به هم وصل می‌کند به شهادت هدایت دیده بان که در روز چهلم شهادت «یاسر مصدق»، جانش را بر سر حفاظت از کل و بزهای منطقه خائیز در بهبهان خوزستان  از دست داد. قاتل دیده‌بان، فردی سابقه‌دار است.
این فرد متخلف، سال گذشته نیز ۵ گلوله به هدایت‌الله دیده‌بان و ۱۱ گلوله به دیگر محیطبان‌های همراه او شلیک کرد؛ آن گلوله‌ها به سبزپوشان طبیعت نخورد، اما با وجود این سوابق، او به زندان نرفت، تا اینکه سرانجام تهدید خود را عملی کرد. آن روز، محیط زیست تنها هدایت‌الله دیده‌بان را از دست نداد. خواهر او نیز در مراسم خاک‌سپاری برادر، بر اثر سکته از دنیا رفت. گویی همان تیری که در منطقه حفاظت‌شده سینه «هدایت‌الله» را شکافت، در مراسم وداع، به شکلی غیر مستقیم، جان خواهرش را نیز گرفت. حال این سؤال اذهان بسیاری را می‌آزارد؛چرا مجرمان سابقه‌دار می‌توانند به‌راحتی در مناطق حفاظت‌شده روی محیطبان‌ها اسلحه بکشند و آنها را به شهادت برسانند؟