در دنیای سیاست می‌گویند خطرناک‌ترین سیاستمدار کسی نیست که از انتقاد نمی‌ترسد، بلکه کسی است که اصلاً به آن اهمیت نمی‌دهد.
در لبنان امروز، به نظر می‌رسد که ارکان قدرت از این تعریف فراتر رفته‌اند و به خدایانی نزدیک‌تر شده‌اند که انتقاد را نمی‌شنوند و وقتی هم که می‌شنوند، اهمیتی به آن نمی‌دهند. تنها کسانی که احساس می‌کنند مصونیتشان مطلق و کافی است تا از هرگونه پرسش، پاسخگویی یا حتی بررسی مصون بمانند، توانایی انجام این کار را دارند.
همه ما می‌دانیم که قدرت جدیدی که در ابتدای امسال پدیدار شد، نه به تأیید مردم، نه به تأیید احزاب یا نمایندگان سیاسی و نه به هیچ یک از سازوکارهای سنتی برای انتخاب، انتصاب یا تشکیل نیاز نداشت. این رؤسای ‌جمهوری، وزرا، مدیران و مقامات بر این اساس عمل می‌کنند که نهادی که به آنها مصونیت و پوشش برای دسترسی به مناصبشان داده است، تنها نهادی است که حق پرسش یا پاسخگویی به آنها را دارد. بر این اساس، تنها چیزی که واقعاً از آن می‌ترسند، قیم خارجی است.
آنچه قبل، حین و بعد از جلسه سه‌شنبه دولت اتفاق افتاد، نه یک اتفاق عادی بود و نه یک جزئیات پیش پا افتاده. حتی اگر این مرجع از اجرای تصمیمات خود ناتوان باشد، خطر نه در توصیف خود اقدام، بلکه در مورد مسیری که آشکار می‌کند کشور از این پس تحت مدیریت آنها به سمت آن می‌رود، نهفته است.
هر کسی که با تصمیم خلع سلاح مقاومت موافقت کند، وقتی تصمیم به هدر دادن دارایی‌های دولت که از شروع به جست‌و‌جوی راه‌هایی برای نقد کردن آن گرفته تا آنچه از اموال دولت باقی مانده است، بگیرد، و حتی خطرناک‌تر از آن، وقتی نهادهای امنیتی و نظامی مستقیماً تحت سلطه قیمومیت آمریکایی-سعودی قرار گیرند، که منحصراً برای خدمت به منافع دشمن اسرائیلی کار می‌کند، افکار هیچ‌کس مانع او نخواهد شد.
مذاکرات سه‌شنبه برخی اختلافات در عملکرد رئیس ‌جمهوری ژوزف عون و نخست‌وزیر نواف سلام را آشکار کرد. اگرچه درست است که رئیس ‌جمهوری عون به دنبال دستیابی به یک راه‌حل مصالحه‌ای بود که همه را راضی کند و سعی کرد وزرای درگیر در بحث‌ها را متقاعد کند، اما واقعیت‌ها آنچه را که سلام قبل از جلسه گفته بود، ثابت کرد؛ اینکه عون هیچ موضعی اتخاذ نخواهد کرد که مانع تصمیم نهایی شود، حتی اگر منجر به ناراحتی حزب‌الله و رئیس مجلس، نبیه بری شود. مشخص شد که عون، مانند سلام، قصد ندارد هیچ اقدامی انجام دهد که او را به رویارویی با طرف‌های آمریکایی و سعودی بکشاند.
نزدیکان رئیس ‌جمهوری، عدم تعویق جلسه را با این ادعا توجیه کردند که او نمی‌خواسته با نخست‌وزیر درگیر شود. با این حال، واقعیت، همان‌طور که همه می‌دانند، این است که عون اهمیت زیادی برای افکار سلام قائل نیست و تمایلی به ورود به هیچ گونه درگیری با واشنگتن یا ریاض ندارد، گذشته از این، اینکه او شخصاً با اصل خلع سلاح مخالف نیست.
در مورد نخست‌وزیر، مشکل او تنها با نحوه برخوردش با دشمن آغاز نشد. از لحظه تشکیل دولتش، او کاملاً به سمت دیگر متمایل شد. او مانند پادشاه اردن و فرماندار منطقه رام الله، کاملاً مطیع اقتدار یک قیمومیت خارجی شد. دغدغه او نه تنها خشنود کردن واشنگتن و ریاض، بلکه برداشتن گام‌های محکم برای تضعیف پروژه مقاومت و مقابله با اشغالگری است.
تحولات اخیر نشان داده است که سلام بدون تعهد قبلی‌اش به سیاست‌های اتخاذ شده توسط دولتش، از چشم‌پوشی از حملات اسرائیل گرفته تا مانع‌تراشی در بازسازی، امتناع از تأمین بودجه نیازهای آسیب‌دیدگان و کارشکنی در هر نهادی که به محیط مقاومت خدمت می‌کند، تا مشارکتش در خطرناک‌ترین توطئه از سال ۱۹۸۹: کودتا علیه توافق طائف و نابودی یکباره قانون اساسی، به جایگاه فعلی‌اش نمی‌رسید!
آنچه نواف سلام روز سه‌شنبه انجام داد و آنچه رئیس ‌جمهوری و همه حاضران در جلسه دولت با آن موافقت کردند، همه تنها یک هدف را دنبال می‌کنند؛ تضعیف چهارچوب حاکم بر زندگی قانونی و ملی در لبنان.
پذیرش برگه رضایت از واشنگتن و ریاض چیزی جز پذیرش صریح سوق دادن کشور، هرچند به تدریج، به آستانه انفجار نیست. شاید این افراد خود را فریب می‌دهند که جنگ جاری اسرائیل و آنچه سوریه از زمان سرنگونی بشار اسد شاهد بوده است، ممکن است پوشش یا پشتیبانی برای مقابله با پروژه مقاومت، نه تنها به عنوان یک سلاح، بلکه به عنوان یک ایده، سازمان و پایگاه مردمی برای آنها فراهم کند.
منبع: الاخبار

برش

حزب‌الله: حفظ سلاح مقاومت، ضروری است

حزب‌الله لبنان تأکید کرد تصمیم دولت این کشور درباره انحصار سلاح، کاملاً منفعت اسرائیل را محقق می‌کند و لبنان را در برابر دشمن اسرائیلی بدون هیچ بازدارندگی قرار می‌دهد.
حزب‌الله لبنان در بیانیه‌ای اعلام کرد: دولت نواف سلام، نخست وزیر لبنان در اتخاذ تصمیمی برای خلع لبنان از سلاح مقاومت در برابر دشمن اسرائیلی مرتکب اشتباه بزرگی شد چرا که این مسأله منجر به تضعیف قدرت لبنان و موضع آن در برابر ادامه تجاوز اسرائیل و آمریکا می‌شود و آنچه را که اسرائیل نتوانست در تجاوز خود علیه لبنان به دست آورد، برای آن محقق می‌کند. ما با نبردی با اسرائیل مواجه شدیم که منجر به توافقی برای ملزم کردن اسرائیل به توقف تجاوز خود و عقب‌نشینی از لبنان شد.
در بیانیه حزب‌الله آمده است: این تصمیم نقض واضح و مخالفت با بیانیه وزارتی دولت است که در بند پنجم آن آمده است که دولت بر اساس منشور وفاق ملی در توافق‌نامه طائف ملزم به اتخاذ اقدامات لازم برای آزادی تمام اراضی لبنان از اشغالگری اسرائیل و گسترش حاکمیت بر تمام خاک خود و استقرار ارتش لبنان در منطقه مرزی است. 
حفظ قدرت لبنان و سلاح مقاومت در راستای قدرت لبنان و جزو اقدامات لازم است. تلاش برای افزایش قدرت لبنان با مسلح کردن ارتش و تقویت آن برای بیرون راندن دشمن اسرائیلی از خاک لبنان از جمله اقدامات لازم است.در بیانیه حزب‌الله لبنان آمده است: این تصمیم نتیجه دیکته‌های تام باراک، فرستاده آمریکاست. این تصمیم کاملاً منفعت اسرائیل را محقق می‌کند و لبنان را در برابر دشمن اسرائیلی بدون هیچ بازدارندگی قرار می‌دهد.
در این بیانیه تأکید شده است: خروج وزرای حزب‌الله و جنبش أمل از جلسه بیانگر مخالفت با این تصمیم و مخالفت مقاومت و مخالفت مردمی گسترده با تصمیم تسلیم شدن لبنان در برابر قیمومیت آمریکا و اشغالگری اسرائیل است.
 این اقدام حاکمیت لبنان را از بین می‌برد و دست اسرائیل را برای بازی کردن با امنیت، سرزمین، سیاست و آینده لبنان باز می‌گذارد.
در بیانیه حزب‌الله لبنان آمده است: ما مایل به مذاکره و پایان تجاوز اسرائیل علیه لبنان و آزادسازی سرزمین خود و آزادی اسرا و تلاش برای بازسازی و آماده بررسی استراتژی امنیت ملی هستیم. ابتدا باید توافق توسط اسرائیل اجرا شود و دولت باید به عنوان اولویت اقدامات لازم برای آزادسازی تمام خاک لبنان از اشغالگری اسرائیل را اتخاذ کند.