استاد ابراهیم حقیقی در گفتوگو با «ایران»
گرافیک در شرایط جنگی به خلاقیت بیشتری نیاز دارد
روزنامهنگار
از زمان آغاز حمله وحشیانه اسرائیل به ایران، هنرمندان در رشتههای مختلف هنری واکنشهایی نسبت به جنایتهای این رژیم منحوس داشتند و با هنر خود این حمله و تجاوز را محکوم و عشق به وطن و میهندوستی خود را نشان دادند .
هنرمندان گرافیست نیز در کنار دیگر هنرمندان در زمان جنگ، با استفاده از هنر خود، نقش مهمی در اطلاعرسانی، تهییج، ثبت خاطرات و انتقال پیامهای جنگ به نسلهای آینده دارند. هنر گرافیک با توجه به قدرت تأثیرگذاری بالا و قابلیت انتقال سریع و گسترده پیام، نقش مهمی در دوران جنگ ایفا میکند. این هنر میتواند با استفاده از تصاویر و نمادهای مناسب، افکار و احساسات مردم را تحت تأثیر قرار داده و آنها را به سمت اهداف جنگ هدایت کند. همچنین، آثار گرافیکی میتوانند به عنوان یک سند تاریخی از دوران جنگ باقی بمانند و به نسلهای آینده منتقل شوند.ابراهیم حقیقی طراح گرافیک در گفتوگو با ایران درباره اهمیت هنر گرافیک واکنش هنرمندان نسبت به جنگ گفت: «الان در عصر دیجیتال رسانههای اجتماعی متکی به ابزارها و گجتها هستند و در مقیاسه با گذشته خیلی متفاوتتر شده است، در گذشته شیوه نشر و طراحی با نشانها، آیکونها و پوسترها توسط گرافیستها صورت میگرفت و روی دیوارها به شکل پوستر و بنر شکل فیزیکی داشت و گرافیستها در موقعیتهای ابلاغی کار میکردند و کارها با شتاب زمانه صورت میگرفت و بعد در مدت کوتاهی پاک میشدند و چیز دیگری روی آن مینوشتند و میچسباندند. اما الان کارها توسط ابزارها توسط شبکههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند منتشر و بازنشر میشوند و دیگر اسمش پوستر و اطلاعرسانی مستقیم نیست.» حقیقی افزود: «ما به طراحی و گرافیک خلاقانهتری در ارتباط با مقوله جنگ نیاز داریم که از اثربخشی بالایی برخوردار بوده و رسالت اطلاعرسانی و ترغیب و هشدار را به خوبی ایفا کند.»
این طراح گرافیک معتقد است یکی از دلایل کاهش خلاقیت تصویری و هنرمندانه کارهای گرافیکی، شرایط ذهنی و روحی گرافیستها در شرایط جنگی است و آنها در این وضعیت به تمرکز بیشتری برای کار خلاقه و اثربخش نیاز دارند. حقیقی قرار گرفتن گرافیستها در موقعیتهای آرام را شرط شروع خلاقیت هنرمندان دانست که ممکن است ابتکار یا خلاقیت تصویری از خود نشان دهند. او درباره کارهای گرافیکی که در کارهای هادی حیدری و جمال رحمتی در روزنامهها و شبکههای اجتماعی شاهد هستیم، گفت: «کارهای هادی حیدری همان رفتار قدیمی است که در روزنامهها چاپ میشود که او حرفهاش را در جلد روزنامه به نحو درخشانی انجام میدهد و به جلو میبرد؛ یا جمال رحمتی شیوه کارتونها و کاریکاتورهایش را ترسیم میکند که اگر هم چاپ نشود، در اینستاگرام باز نشر میشود.»
ابراهیم حقیقی همچنین درباره مسئولیت اجتماعی گرافیستها در زمان جنگ اظهار کرد: «این قضیه دیکته کردنی نیست، بعد از 12-10 روز از آغاز حملههای وحشیانه اسرائیل هنوز زود است که تفکر و رفتار آرتیستی خلاق را از گرافیستها شاهد باشیم. در انقلاب ۵۷ هم بعد از گذشت چند ماه رفتار هیجانی درست را در موسیقی و ساخت سرودها شاهد بودیم. هنرمند باید خلوت داشته باشد؛ با تفکر یک گروه همگن پیدا شود تا یک اثر گرافیکی درست بروز پیدا کند. اثر هنری اصلاً با تعجیل شروع نمیشود. هیچ بایدی برای هنرمند برای خلق اثر هنری نیست. هنر و رفتار اجتماعی را نمیتوان به هنرمند دیکته کرد، هنر باید درون هر هنرمندی بجوشد تا کار درست خودش را بکند.»