ارشد تهماسبی درباره سیاوش دیهیمی میگوید
ندا سیجانی
روزنامهنگار
سیاوش دیهیمی مدرس و نوازنده پیشکسوت تار و سهتار شامگاه ۴ خرداد در سن 85 سالگی درگذشت.
استاد دیهیمی از هنرمندان همدانی (بزرگ شده کرمانشاه) و از چهرههای موسیقی و ادبیات ایران است. سالهای بسیاری در حوزه فرهنگ و هنر تلاش کرده و آثار متعددی از او به یادگار مانده است.
دیهیمی متولد سال ۱۳۱۹ بود؛ از دهه ۳۰ در زمینه شعر و موسیقی فعالیت داشت و شاگردان بسیاری از سوی این هنرمند فقید به این عرصه معرفی شدند. او خالق بیش از ۱۰۰ قطعه موسیقی سنتی بوده است. کتاب «غیر از تو کجا سراغ دارم ای عشق» از جمله آثار بجا مانده از دیهیمی است. همچنین کتاب «سی و پنج قطعه برای تار و سهتار» اثر این هنرمند، سال ۱۴۰۲ به همت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان و همیاری خانه شعر و ادب رونمایی شد.
ناگفته نماند تدوین اساسنامه انجمن موسیقی ایران اولین بار به دست سیاوش دیهیمی نوشته شد، او همچنین مؤسس انجمن موسیقی همدان بود و به مدت بیست سال ریاست آنجا را بر عهده داشت.
ارشد تهماسبی از اساتید شناخته شده حوزه موسیقی و از شاگردان زندهیاد استاد سیاوش دیهیمی است.
این نوازنده تار در گفتوگو با «ایران» درباره زندهیاد سیاوش دیهیمی میگوید: «نوجوان که بودم درهمدان با آقای سیاوش دیهیمی آشنا شدم و این دوستی و آشنایی موجب شد مدت زمانی نزد این هنرمند موسیقی کار کنم.»
او در ادامه صحبتهایش گفت: «آقای دیهیمی شخصیت بارزی داشت و مسلط به تارنوازی بود. با وجود دانش بسیار از وقار و تواضع خاصی برخوردار بود. در خصوص هنر موسیقی و نوازندگیاش هم سبک و شیوه خاصی داشت. در واقع مانند نوازندگان آن دوره رادیو به شیوه مجلسی، بسیار شیرین ساز مینواخت و در آن سالها و حتی سالهای بعد از آن از نوازندگان شاخص همدان بود.»
ارشد تهماسبی درباره آثار مکتوب او افزود: «تحصیلات آقای دیهیمی در زمینه ادبیات فارسی بود و در همدان و در آموزشگاهها و دبیرستانها تدریس ادبیات داشت.»
او درباره تأثیرگذاری ادبیات در موسیقی دیهیمی اظهار کرد: «کسی که آشنا به ادبیات یا دیگر حوزههای هنر باشد مسلماً نگاه همهجانبهتر و فراگیرتری خواهد داشت. آشنایی با ادبیات و شناخت اوزان شعری و عروضها و درجملهبندی ساز و در آهنگهایی که ساخته میشود بسیار تأثیرگذار است و در کتاب خاطراتم از تعدادی از آهنگهای او بسیار یاد کردهام. همچنین در مقدمه آثار ایشان که چاپ هم شده به این موضوعات اشاره کردهام.»
این موسیقیدان در ادامه صحبتهایش افزود: «استاد دیهیمی شاگردان بسیاری داشت و تمامی عمرش را به تدریس موسیقی گذراند، حتی تا دو سه سال اخیر با وجود کهولت سن بسیار سرحال بود و تدریس میکرد. بایستی بگویم بسیاری از نوازندگان همدان و استانهای همجوار حتی از شهرهای کرمانشاه و اراک زیر چتر سیاوش دیهیمی بودند و از دانش و تواناییهای او در نوازندگی و حوزههای دیگر استفاده میکردند.»
او در پایان گفت: «استاد دیهیمی به نوعی نوازندگی تار را خودآموخته فراگرفت و بهصورت حسی از طریق نواختههای رادیو و نوازندگانی که در مجلس مینواختند توانست به این تواناییها دست یابد.»