شلیک به محافظ مرال‌ها و شوکاها
سه روز پیش بود. میان گرگ ومیش. تیر شکارچی‌ها قلب «کاظم مصدق» را شکافت. او یکصدوچهل‌وششمین محیطبانی بود که جان فدای محیط زیست کرد. حالا مرال‌ها و شوکاها و قوچ و میش‌های گلستان عزادار شدند. آنها یکی از حافظان خود در پارک ملی گلستان را برای همیشه از دست دادند. هم آنها هم دو دختر 6 و 12 ساله کاظم که سایه پدر برای همیشه از روی سرشان برداشته شد. داستان کاظم(یاسر) برای محیطبانان حکایت آشنای «یکی داستان است پر آب چشم» است. محیطبان‌هایی که سال‌هاست ضابط قضایی هستند. می‌توانند اسلحه داشته باشند اما نمی‌توانند شلیک کنند. نه دلش را دارند نه هیچ تضمینی وجود دارد که قانون حکم اعدام را برای آنها ننویسد. در هر دو سوی ماجرا مرگ انتظار آنها را می‌کشد. این بار هم، شکارچی‌ها توی تاریکی شب زدند و گریختند. کشتند و رفتند. به گفته منوچهر فلاحی، قائم‌مقام فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست، سرنخ‌هایی از قاتلان شهیدمصدق به‌دست آمده و پلیس آگاهی در حال پیگیری آنهاست. یک نفر فعلاً دستگیر شده است. چون متخلفان در منطقه متواری هستند، از این‌رو با ادارات محیط‌زیست استان‌های مجاور نیز برای همکاری و شناسایی، هماهنگی‌های لازم صورت گرفته است.»
او محیطبان کاظم مصدق را شهید صدا می‌زند و رسانه‌ها هم می‌نویسند شهید، اما برنامه وقتی به بنیاد شهید می‌رسد فرق می‌کند. خانواده‌ها باید از هفت‌خان رستم بگذرند تا جگرگوشه شان که جان برای حفظ محیط زیست باخته، در لیست بنیاد قرار بگیرد.
سوگ یک پارک ملی
پارک ملی گلستان پیش از این هم سوگوار جوانان سبز پوشش بوده است؛ یکی شهید تاج محمد باشقره. سال 1403 هم تیر شکارچیان قلب او را شکافت. منوچهر فلاحی، منطقه کویلر در شمال‌غربی پارک ملی گلستان را زیستگاه قوچ و میش می‌داند و می‌گوید: «به همین دلیل در این منطقه شکارچی تردد می‌کند. تپه‌ماهورهای این منطقه بسیار صعب‌العبور هستند و معمولاً محیطبانان از اسب برای گشتزنی استفاده می‌کنند.» به گفته او خیلی از کسانی که اقدام به شلیک گلوله به سمت محیطبانان می‌کنند جزو اشرار و افراد محکوم به اعدام و فراری هستند؛ محیطبانان با چنین افراد قسی‌القلبی طرف هستند.
