عبدالرحیم سعیدی راد

با اینکه از همه کهکشانها بالاتر نشسته ای اما از رگ گردن به ما نزدیکتری. تو آن خدای مقتدری هستی که برای بقای دریاها باران را هدیه می‌دهی. برای خوشبختی ابرها باد را می فرستی. برای شکوفه های درختان لبخند تقدیم می‌کنی و در قلب ما آدمها عشق را به ودیعه گذاشته ای تا به هم مهر بورزیم. و همین عشق است که ما را نسبت به کوه ها و دریا ها و درختها برتری داده است. چون می توانیم فکر کنیم و با تو حرف بزنیم.  ای خدای بزرگ بی‌همتا، در این روز شریف کمک کن تا وجودم را از گناهان بزرگ و کوچک بتکانم. همین.