یادداشت
درباره نگرانی های اخیر
دکتر قباد مرادی
مدیر مرکز بیماریهای واگیر وزارت بهداشت
فلج اطفال یکی از بیماریهایی است که امکان ریشهکنی آن مانند آبله وجود دارد. ویژگیهای این ویروس، در دسترسی به واکسن و مخازن آن سبب میشود که امکان ریشهکنی فراهم شود. برنامه سازمان بهداشت جهانی با پوشش حداکثری واکسیناسیون علیه این بیماری باعث شد ریشهکنی فلج اطفال تا سال 2000 میلادی در دستور کار کشورها قرار گیرد. متأسفانه 25 سال از این طرح همگانی گذشت اما این هدف به طور کامل محقق نشده است. این میتواند ناکامی در سطح دستاوردهای بینالمللی بشر باشد. مهمترین دلیل دست نیافتن به این ریشهکنی چند کشور هستند که نتوانستند همراستا با سایر کشورهای دنیا با پوشش بالای واکسیناسیون علیه فلج اطفال هدف را محقق سازند. کشورهای افغانستان و پاکستان که در مرز شرقی ایران قرار دارند از مهمترین آنها هستند. خوشبختانه با اینکه در طول همه این سالها در این کشورها بیماری فلج اطفال کماکان وجود دارد، اما کشور ما توانسته است با پوشش بالای 95 درصد واکسیناسیون فلج اطفال و بسیج فلج اطفال در مرزهای شرقی از ورود این بیماری به کشور جلوگیری کند. بیش از 27 سال از گزارش آخرین مورد فلج اطفال در کشور میگذرد و پس از آن موردی از این بیماری در ایران نداشتهایم. پوشش بالای واکسیناسیون علیه فلج اطفال اطمینان خاطری برای توقف گردش بیماری در کشور ایجاد میکند، اما همسایگی با دو کشور که موارد فلج اطفال بومی دارند و با ایران مراودات بسیاری دارند نگرانیهایی ایجاد میکند. امیدواریم که کشورهای دنیا دست به دست هم دهند و با حمایت واکسیناسیون همگانی از کشورهایی که هنوز موارد بیماری را دارند، نسبت به دستیابی ریشهکنی این بیماری در دنیا متعهد شوند.