درباره چگونگی ورودم به عرصه شعر و شاعری باید بگویم پدرم ادیب و شاعر بود و احترامی که برای او قائل بودند برایم خوشایند بود. همین باعث شد من هم به این عرصه علاقه‌مند شوم و جسته گریخته چیزهایی می‌نوشتم تا اینکه وقتی کلاس هشتم بودم عاشق شدم. دلم گرفته بود و به کتابخانه پدرم سر زدم، اما دیدم که اشعار از واقعیت به دور هستند و از عشق صحبت نمی‌کنند و به همین دلیل از شعر خوشم نیامد.
شانزده سالم بود که یک شب دایی‌ام شعری از نادر نادرپور خواند که بسیار متأثر شدم و به پدرم گفتم کتابش را برایم بخرد. این نادر نادرپور بود که اشعارش من را منقلب کرد و سخت شیفته‌اش شدم و سبب شد به شعر و شاعری بپردازم.
بخشی از گفته‌های
محمد شمس لنگرودی
در برنامه اکنون
