سینمای مستند پایگاه آموزش فیلمسازی نیست بلکه پایگاه اندیشه است؛ اندیشه درباره ساختار سینما یعنی مستندساز خیلی بیشتر از داستانی‌ساز احتیاج به دانش و بینش دارد. باید جامعه‌شناسی خوانده باشد، ساختارهای دراماتیک را بشناسد، با تئاتر آشنا باشد، فلسفه خوانده باشد و با مردم‌شناسی و انسان‌شناسی نیز آشنا باشد. ما در سینما با کشف مواجه هستیم و همان‌طور که می‌دانید خلاقیت از طریق کشف عناصر به دست می‌آید و تفاوتی نمی‌کند که شیء یا انسان باشد، باید آن را کشف کنیم. سینما در اذهان عمومی جامعه ما سرگرمی است. باید توجه داشت که سرگرمی کار جامعه نیست زیرا جامعه‌ای که سرگرم باشد، جامعه غافلی است. بنابراین سینمای مستند برای سرگرم شدن نیست. متأسفانه سینمای مستند، هنوز از نظر سیاسی، اجتماعی، اقتصادی امنیت ندارد. به همین دلیل شکل درستی پیدا نمی‌کند و اگر نتیجه مثبتی به همراه داشته باشد در واقع اراده شخصی فیلمسازهاست.
گزیده‌ای از صحبت‌های
محمدرضا اصلانی،
مستندساز پیشکسوت
با موزه سینما
