نقطه پیدایش هنر خوشنویسی ایرانی، خاستگاه شعر، ادب، عرفان و فضیلت بوده است. این هنر دیرینه با قریب به یکهزار و چهارصد سال تاریخ پیدایش خود، در انواع قلمهای کوفی، نسخ، ثلث، محقق، ریحان، تعلیق تا قرن هفتم و قلم نستعلیق و شکسته تا قرن یازدهم، با سیر تحول و تطور روبهرو بوده و در هر دورهای بنا به ضرورت موضوع و کاربرد زمان و مکان طراحی شده و نمونههای آن در فرمهای قطعهپردازیهای فاخر و مرقعات متنوع به عنوان گنجینه عظیمی به یادگار مانده است. این هنر، نقشی سترگ در تحکیم فرهنگ ایرانی ایفا کرده که در طول زمان توسط هنرمندان چیرهدست و نامدار این سرزمین ترویج یافته است.
گزیدهای از گفتوگوی «یدالله کابلی» خطاط و مدرس خوشنویس با هنرآنلاین