محدثه واعظی‌پور
روزنامه‌نگار

در میانه‌ روزهای برگزاری سی‌و‌چهارمین جشنواره فیلم فجر، «ابد و یک روز» روی پرده رفت؛ فیلمی که پیش از تماشایش، ترکیب بازیگرانش جذاب و وسوسه‌انگیز بود. یک ترکیب برنده، از پیمان معادی و نوید محمدزاده تا پریناز ایزدیار و شبنم مقدمی. فیلم با استقبال مواجه شد و نام کارگردانش را سر زبان انداخت: سعید روستایی که چند فیلم در انجمن سینمای جوان ساخته بود و ابد و یک روزش، پدیده جشنواره لقب گرفت و سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را تصاحب کرد؛ سیمرغی که اکرانی موفق را نوید می‌داد. روستایی جوان، شبیه فیلمسازان مهم دهه 80 و 90 فیلم نمی‌ساخت، اگرچه دلبسته سینمای اجتماعی و انتقادی بود، اما کارش اصالت داشت و به نظر می‌رسید سینمای ایران از او بیشتر خواهد شنید.
«متری شیش و نیم» اگرچه به اندازه «ابد و یک روز» ستایش نشد، اما فیلمی غافلگیرکننده بود. پس از آن، سعید روستایی گرفتار حواشی و ماجراهایی شد که او را از فیلمسازی دور می‌کرد. حضورش در جشنواره کن، با «برادران لیلا» خوش‌یمن نبود. این‌بار بر خلاف اظهارنظر منفی‌اش درباره دستیاران کارگردان که پس از واکنش‌های مخالفان به فراموشی سپرده شد، هر چه می‌گفت برایش دردسر می‌شد، تا آنجا که سازمان سینمایی وقت، «برادران لیلا» را توقیف کرد. حضور پیمان معادی بازیگر، کارگردان و بازیگر «برادران لیلا» در یک لایو اینستاگرامی پس از بازگشت از جشنواره کن و توضیح مفصل درباره آنچه رخ داده و تلاش او برای آرام کردن جو، نتیجه‌ای نداشت و گره پروژه «برادران لیلا» کورتر شد. سعید روستایی به حاشیه رفت، حتی می‌شد حدس زد از ایران برود تا اینکه خبر دریافت پروانه ساخت فیلمی تازه، نامش را سر زبان انداخت. او به تازگی توانست پروانه ساخت «زن و بچه» را دریافت کند. این خبر ساده، واکنش‌های منفی فراوانی به وجود آورد؛ مخالفان او، منتقدان سیاست‌های دولت چهاردهم و سازمان سینمایی، بهانه به دست آوردند تا علیه روستایی موضع‌گیری کنند؛ گروهی درباره تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار فیلم شایعه ساختند و البته عده‌ای بازگشت دوباره فیلمساز بااستعداد را به عنوان دستاوردی از شروع به کار سازمان سینمایی تازه، به فال نیک گرفتند.
قرار است روستایی در «زن و بچه» با سید جمال ساداتیان همکاری کند؛ تهیه‌کننده‌ای که بسیار کمتر از آنچه شایسته است، قدر دیده است. ساداتیان پشت فیلم‌های «برف روی کاج‌ها»، «چهارشنبه سوری»، «دایره زنگی»، «به رنگ ارغوان» و «متری شیش و نیم» ایستاده؛ تهیه‌کننده‌ای که تجربه‌هایش نشان می‌دهد فضای جامعه را می‌شناسد و قدرت و جسارت ورود به حوزه‌های دشوار را دارد. او فیلمساز جوان و غیرقابل پیش‌بینی را می‌شناسد، مختصات سینمای ایران را می‌داند و در اغلب آثارش بی‌آنکه گرفتار شود، به موضوع‌های خاص و گاه ملتهب نزدیک شده است. تجربه، تشخص، روابط و اعتبار ساداتیان، می‌تواند «زن و بچه» را به سلامت به مرحله اکران برساند. اخباری درباره حضور پیمان معادی و پریناز ایزدیار در این فیلم شنیده می‌شود که با توجه به همکاری‌های موفق قبلی، سه‌گانه روستایی، معادی و ایزدیار امیدوارکننده است.
سعید روستایی هنوز جوان است، اما شاید آنچه پشت سر گذاشته برایش هشداردهنده باشد. قرار نیست فیلمساز مطابق الگوی مدیران فیلم بسازد، اما نادیده گرفتن ضوابط و قانون و حتی تلاشی که یک جمع برای خلق اثر هنری می‌کنند، بی‌تعهدی محسوب می‌شود. دریافت پروانه ساخت و بازگشت به مجراهای قانونی برای فیلمساز اتفاق خوش‌یمنی است. از دست دادن سینماگرانی که در ایران آموزش دیده و مشق فیلمسازی کرده و کشف همین سینما و جشنواره فیلم فجر هستند، دریغ‌برانگیز است، بویژه آنهایی که قریحه و استعداد دارند. سازمان سینمایی با صدور مجوز ساخت «زن و بچه» گام اول را برای ابراز حسن‌نیت برداشته، حالا نوبت سعید روستایی است که به این رویکرد پاسخی مناسب و منصفانه دهد.