محمدرسام رضوانی

منتقد تئاتر، تلویزیون و سینما

با تمام ذوق و شوق ششدانگ حواس خود را به صحنه‌ای تاریک سپرده‌ام و چشم‌هایم به دنبال نقطه آغازین است؛ قدم‌هایی که از دور نزدیک می‌شوند، نگاه تنگ و ریزبینانه را به شخصیت نیمه‌تاریک صحنه اختصاص داده و قبل از شناخت بازیگر، از کورسوهای تاریکی، شخصیت دکتر رایس با ادای دیالوگ‌ها در ذهن نقش می‌بندد. چهره‌ای میان‌سال با لباس‌های از مد افتاده که اجزای لباس هیچ تناسبی با یکدیگر ندارند که با جملاتی پر از علامت سؤال دیالوگ‌هایش ادامه پیدا می‌کند؛ مردی با قدم‌های محکم و لبخندی دلنشین و یک طراحی لباس خوب، کمی بعدتر وارد صحنه شده و شخصیت جذاب و دلسوز «فرانک» را به نمایش درمی‌آورد، درست مانند آن چیزی که باید باشد، بدون نقص و همراه با یک اجرای عالی و شوخی‌های مختص به خود.
 بازیگر آخر «الهام کردا» در نقش «مالی» نابینا وارد صحنه شده که اگر او را نشناسید، قطع ‌به ‌یقین حضور یک بازیگر نابینا در این تئاتر قابل تحسین به حساب خواهد آمد؛ زنجیره سه بازیگر اصلی روی صحنه تالار وحدت با یک نگاه کامل شده و اینجا نقطه‌ای است که می‌‌توان داستان را به‌ خوبی درک کرد و ارتباط کلامی فرانک، مالی و دکتر رایس در این تئاتر تمام گنگی مخاطب را در داستان برطرف می‌کند. یکی از ویژگی‌های کتاب «مالی سویینی» شخصیت‌پردازی بسیار دقیقی است که «فریل» در این رمان، شخصیت‌های پیچیده و واقعی را خلق کرده و در این اجرا نیز شاهد یک اجرای زبان بدن دقیق و به اندازه بازیگران هستیم. «صابر ابر» در نقش فرانک، الهام کردا در نقش مالی و علی سرابی در نقش دکتر رایس با تمام احساسات و انگیزه‌های منحصربه‌فرد خودشان و همچنین اقتباس جذاب از داستان، همگی باعث شده عمق و بُعد خوبی به این نمایش داده شود؛ آنچنان‌که همه تماشاچیان محو شخصیت‌ها می‌شوند و ارتباط حسی صحنه و مخاطب شکل خواهد گرفت؛ انگار همان شخصیت‌های اصلی «مالی سویینی» از این کتاب از میان سطرها پای در تالار وحدت تهران گذاشته‌اند. یکی از پررنگ‌ترین نقاط قوت این اجرا برقراری تعامل در صحنه تئاتر با مخاطب، زمانی است که مالی با حس اضطراب و ترس نابینایی از صحنه به پایین و به سمت مخاطبان می‌رود و حس واقعی نابینایی‌اش را به مخاطبان منتقل می‌کند.
تئاتر مالی سویینی یک اجرای تازه حواس پنجگانه است؛ داستان عشق و شادی در نابینایی و جنون و دلزدگی در بینایی، قصه فرانک کنجکاو و پرشور که در هوای «اتیوپی» قدم برمی‌دارد و دل و فکرش درگیر نیازهای مالی است. این داستان روی صحنه تالار وحدت نه تنها روایتگر ماجراهای مالی بعد از جراحی چشمانش است، بلکه به عمق انسانیت و تأثیرات پیچیده‌ای که تجربه‌ها و تغییرات بزرگ می‌توانند بر فرد و اطرافیانش داشته باشند، می‌پردازد.
دیالوگ‌ها به زیبایی به توصیف شخصیت‌ها و چالش‌های عاطفی و اجتماعی پرداخته و داستانی غنی و تفکربرانگیز از عشق، تغییر و جست‌و‌جوی معنا را در زندگی ادامه می‌دهند.
اگر جزو مخاطبانی هستید که در این روزگار چشمانتان به دیدن تئاترهایی با دکورهای عظیم و گریم‌های خاص عادت کرده به دیدن این اجرا نروید، چون مالی سویینی با یک داستان ساده و گاهی کند، قرار است به سؤالات عمیقی درباره هویت، ارزش و ارتباطات انسانی در یک دکور ساده با آکسسوارهای خاص بپردازد و در انتهای نمایش، مخاطب را به تفکر وادارد.
این اجرا به کارگردانی مرتضی ‌میرمنتظمی تا 9 آذرماه هر شب ساعت 18:30 در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.