شعر خوب شعری است که اول از همه، شعر باشد؛ به این معنا که نظم نباشد یعنی خیالانگیزی، حسآمیزی و جاذبههای شاعرانه داشته باشد. دوم اینکه مخصوص مخاطب خردسال، کودک یا نوجوان باشد و ویژگیهای روانشناختی ، فرهنگی ، اطلاعات و واژههای پایه گروه سنی مخاطبش را رعایت کرده باشد. من هنوز هم تا زمانی که شعرم را به تأیید بچهها نرسانم، آن را چاپ نمیکنم، یعنی اول شعر میگویم و بعد سعی میکنم آن را در جمع بچهها مطرح کنم و از آنها نظر بگیرم، اگر احساس کردم بچهها از شعر خوششان میآید، آن را چاپ میکنم. متأسفانه مطالعه در کشور ما بسیار کم و تیراژ کتاب پایین آمده که دلایل متعددی دارد و یکی از مهمترین آنها مسائل اقتصادی است. رسانههای ارتباط جمعی مدرن نیز باعث شده خانوادهها در مورد گرایش فرزندان خود به این موضوع، مراقبت نداشته باشند یا نتوانند برای مقابله با آن اقدام کنند که برای حل این دو مسأله، راه این است که به خانوادهها تذکر دهیم که کودک، مهم است، کتابِ کودک، شعرِ کودک، بازی با کودک مهم است.
گفتوگوی ایسنا با مصطفی رحماندوست، شاعر