در حافظه موقت ذخیره شد...
فضای مجازی
سهیل اسعد پستی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده با موضوع وطن‌پرستی و در این باره نوشته: علیرضا کوچک‌ترین فرزند ماست. ده سالشه و چند روز پیش انشایی نوشته بود که من بعد از خوندنش به همه سختی‌هایی که بعد از خروج از آرژانتین کشیدم تا اصالت خانواده‌ام رو برگردونم افتخار کردم.
علیرضا تنها سه ماه تابستان رو توی لبنان زندگی می‌کنه اما این عشق و علاقه به وطن از زیباترین هدیه‌هایی بود که می‌تونست به والدینش بده. عشق به وطن و فداکاری در راهش. من از لبنان هستم، وطنم را که من در آن هستم و در آن بزرگ شدم دوست دارم، و هر مؤمنی باید وطن و زمنیش را دوست داشته باشد و حاضر باشد در راه آن جان خود را بدهد.
هر کشوری در این عالم، شرایط و احوال خاص خودش را دارد از جمله جنگ‌ها و فساد و خیلی چیزها... ولی شرایط و احوال هر چه باشد، انسان باید وطنش را دوست داشته باشد، آن هم وطنی که در آن پرورش یافته و حاضر باشد جان خودش را فدای آن کند.
من وطنم را دوست دارم، مخصوصاً مقاومت اسلامی لبنان که از وطنم و زمینم دفاع می‌کند، آن هم وطنی که آب و غذا و همه چیزش را دوست دارم، و من هر کسی را که وطنش را دوست دارد دوست دارم.
صحبت‌های جنجالی شریفیان درباره خلیج فارس
گروه موسیقی پرطرفدار لیان شامگاه یکشنبه 6 آبان در برج میلاد تهران به روی صحنه رفت . در این برنامه محسن شریفیان سرپرست این گروه صحبت‌هایی را درباره خلیج فارس و اخباری که درخصوص جزایر سه‌گانه منتشر شده بود، مطرح کرد که بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشت. شریفیان در بخشی از این کنسرت پیش از اجرای قطعه «هله تا به بندر خیلی راهه»، گفت:«دوست دارم این اثر را ویژه اجرا کنیم. متأسفانه در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که اگر هنرمندی درباره «وطن» و عشق‌اش به سرزمین مادری حرف بزند، «مزدور» خطاب می‌شود. من یک مزدور هستم که امروز می‌خواهم برای وطنم بخوانم و ساز بزنم. وطن خط قرمز ماست ... خلیج فارس، مال ماست. این اسمی بوده که همیشه در طول تاریخ بوده است، ما برای خلیج فارس، برای جزایر ایرانی و جغرافیای این کشور جان می‌دهیم. ما، در «لیان» به همه آدم‌هایی که به کنسرت‌مان می‌آیند یاد می‌دهیم که ارزش‌های ملی، فراتر از هر جنگ سیاسی و اعتقادی است. مالکیت جزایر سه‌گانه ایرانی چیزی نیست که دولت محترم امارات بخواهد این بازی‌های روانی را در جهان رو کند. ما به احترام قوم عرب در ایران، آثاری را امشب به زبان عربی اجرا خواهیم کرد و از قلب تهران این پیام مشخص را به جهان مخابره می‌کنیم که جغرافیای این خاک، غیر قابل تغییر است.
چهل سالگی ترمیناتور
سعید مستغاثی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش به فیلم ترمیناتور (1) و 40 ساله شدن آن اشاره کرده و در این باره نوشته :« این عبارت معروف T-800 (آرنولد شوارتزنگر) در فیلم «ترمیناتور 2» بود: روز داوری (جیمز کامرون-1991) وقتی با اسلحه مرگبارش مرد جیوه ای یا T-1000 (رابرت پاتریک) منجمد شده را هدف قرار داد و او را به تکه‌های مختلف تبدیل ساخت!»
عبارت فوق را به جملات مختلفی ترجمه کرده‌اند، مثل : «فاتحه‌ات را بخون بچه!» یا «شر تو کنده شد» یا «بزن به چاک». اما معنی این جمله اسپانیایی که زمانی T-800 آن را از جان کانرز 15 ساله یاد گرفت، اصلاً به معنی «تا دیدار بعدی» یا «بعداً می‌بینمت» بود!
شاید در میان 6 فیلم مجموعه «ترمیناتور»، همین قسمت دوم از همه تماشایی‌تر به نظر رسید؛ آن هم در روزهایی که ویدیو ممنوع بود و ما نوارهای VHS فیلم‌ها را با هزار مصیبت و با کیفیت‌های نه‌چندان مطلوب می‌دیدیم.
اما مجموعه «ترمیناتور»، 7 سال زودتر از این و در سال 1984 یعنی دقیقاً 40 سال پیش در چنین روزهایی شروع شد؛ فیلمی پیچیده که در وهله اول بسیاری نتوانستند آن را متوجه شوند و فکر می‌کردند اسکای نت و ترمیناتورها از فضا آمده‌اند و ماجرای مأمورانی از آینده، غیر قابل هضم بود!
به هر حال ترمیناتور یکی از آثار سینمای آخرالزمانی بود که دو قسمت اولش توسط جیمز کامرون، فیلمساز مبدع هالیوود و در ابتدای اوجگیری بازار این نوع آثار ساخته شد. ماجرای منجی که از آینده مأمور می‌فرستد تا برای جنگ آخرالزمان یا آرماگدون، او را حفاظت کند، چون تنها کسی است که می‌تواند با اسکای نت یا همان آنتی کرایست مبارزه کند!
