رئال مادرید شروع سختی در این فصل داشته. در 11 مسابقه ابتدایی این فصل نتوانسته‌اند چهار تا را ببرند از جمله در دیدار چهارشنبه گذشته که لیل به پیروزی بی‌نهایت باارزشی مقابل مدافع عنوان قهرمانی اروپا دست یافت.
سفیدها همچنین در سه بازی لیگ نتوانسته‌اند به پیروزی برسند، مقابل مایورکا، لاس پالماس و اتلتیکومادرید که همه یک بر یک مساوی شد. انتظار می‌رفت تیم کارلو آنچلوتی با آمدن کیلیان امباپه و اندریک فلیپه بهتر از فصل قبل شود اما تا اینجا که اینطور نبوده.
در واقع نبودن خریدهای درست می‌تواند برای رئال مادرید در این فصل گران تمام شود. ناچو فرناندس و تونی کروس در تابستان از تیم جدا شدند و دپارتمان ورزشی باشگاه جایگزینی برای هیچ یک از این دو پیدا نکرد. حالا نه تنها دست آنچلوتی برای استفاده از گزینه‌های متعدد در دفاع میانی باز نیست بلکه مربی ایتالیایی نتوانسته شکاف بزرگی که با رفتن هافبک آلمانی در تیمش به وجود آمد، پر کند.
خود آنچلوتی هم از پرنشدن جای ناچو و کروس ناراضی است و انتظار دارد تیمش به سختی بیفتد، اتفاقی که همین حالا رخ داده است. فرم ضعیف به معنای آن است که در ژانویه باید به دنبال تقویت تیم باشند هر چند با توجه به عملکرد سال‌های اخیر بعید است کسی اضافه شود مگر آنکه خیلی مورد نیاز باشد.
در نتیجه، رئال مادرید باید با داشته‌هایش به حل مشکل بپردازد و این مستلزم آن است که آنچلوتی سیستمی پیدا کند که بهترین بازی را از بازیکنانش بگیرد. او فصل قبل با چینش
4-4-2 فوق‌العاده بود اما با آمدن امباپه این سیستم تغییر کرده است. بیشتر از 4-3-3 استفاده می‌کنند و به همین دلیل در خط میانی با مشکل مواجه می‌شوند، اورلین شوامنی بیشتر از همه از این تغییر اثر پذیرفته چون بیشتر مواقع تنها شده است.
در فرصت بازی‌های ملی، آنچلوتی می‌تواند اوضاع را سامان دهد. تا اینجا مشخص شده داشتن یک خط حمله پرزرق و برق کافی نیست، میانگین گلزنی رئال دو گل بوده در حالی که بارسلونا به طور متوسط بیش از سه گل زده است.
رئال باید خودش را منطبق کند هرچند با مصدومیت‌ها نیمکت پرقدرتی ندارد. شرایط شاید بهتر شود اما باید از فرم فعلی بهتر شوند و این تغییر، آسان نیست.