در حافظه موقت ذخیره شد...
فضای مجازی
روز گذشته بار دیگر اتفاقات تلخ غزه با محور اخباری مرتبط با خبرنگاران در شبکه‌های اجتماعی داغ شد. از یک سو تصاویر بقایای پیکر حسن حمد، خبرنگاری که در حمله رژیم صهیونیستی به اردوگاه آوارگان جبالیا به شهادت رسید وایرال شد و از سوی دیگر خبرنگار سی‌بی‌اس که در حمایت از فلسطین نزدیک کاخ سفید خودسوزی کرد. او قصد داشت به این ترتیب به سوگیری رسانه‌های غربی نسبت به پوشش خبری نسل‌کشی اسرائیل در غزه اعتراض کند. این خبرنگار در پیامی، با زیر سؤال بردن بی‌طرفی رسانه‌های امریکایی در پوشش اخبار جنگ غزه نوشته است:«خطاب به ۱۰ هزار کودک غزه که در این درگیری دست و پای خود را از دست داده‌اند، دست چپ خود را برای شما می‌دهم. دعا می‌کنم که صدای من بتواند صدای شما را بلند کند و لبخندهای شما هرگز محو نشود.» از دیگر تصاویر بازنشر شده در فضای مجازی تصویر حاج قاسم سلیمانی و پرچم ایران در شنبه‌های اعتراضی لندن است که علیه جنایت‌های رژیم صهیونیستی برگزار می‌شود.
بزودی جشن پیروزی حزب‌الله
بشری سعد، همسر محمدرضا نوروزی (ابوعباس) در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است:«دیشب رژیم غاصب خانه‌مان را در بیروت بمباران کرد و همه چیزمان را از بین برد؛ خانه‌ای که گوشه‌گوشه‌اش خاطرات یار بود برایم؛ خانه‌ای که ٥٦٤ روز است مَردش، اسیر دست دشمن است. فداک اهلی و اولادی و مالی و نفسی ما ترکناک یابن‌الحسین.» محمد‌حسین پویانفر، مداح شناخته شده کشورمان هم با ریتوئیت آن آورده است:«ابوعباس برمی‌گرده، بزودی جشن پیروزی حزب‌الله رو می‌بینیم، ضاحیه دوباره ساخته می‌شه، دوباره در خانه شما روضه برقرار می‌شه، به مدد خانم ام‌البنین سلام‌الله علیها.»
کمبود منابع اقتباسی برای فیلمسازی درباره فلسطین
محمدرضا سرشار در صفحه اینستاگرام خود از برگزاری جلسه نقد رمان «ارض موعود» در سرای اهل قلم خانه کتاب و ادبیات ایران نوشته است. این رمان نخستین اثر حوریه مشهدیابراهیم، داستان سه جوان یهودی ارمنستانی را روایت می‌کند که در سال ۱۹۵۳ میلادی به عضویت ارتش رژیم اسرائیل درمی‌آیند و به همراه آریل شارون در کشتار روستای القبیه شرکت می‌کنند. سرشار در توضیح کوتاهی درباره مباحث مطرح شده در این جلسه آورده است:«برای نقد رمان، من و برادر عزیزم آقای نیما اکبرخانی دعوت شده بودیم. من نکاتم را درباره ویراستاری کتاب در زمینه‌های تاریخی، ادبی و زبانی گفتم، آقای اکبرخانی هم بیشتر به جنبه‌های ادبی رمان پرداخت. ادبیات فلسطین در ایران کمتر مورد توجه نویسندگان بوده و تعداد آثار قوی در این زمینه کم است، در حالی که فیلمسازان و سریال‌سازان ما به داستان‌های قوی نیاز دارند تا بتوانند از آنها اقتباس کنند. خانم مشهدیابراهیم موضوع دشواری را برای نگارش نخستین رمان خود انتخاب کرده بود و فروتنانه پذیرفت تا برای چاپ‌های بعدی بر اساس این نکات رمان خود را بازنویسی کند. برای ایشان آینده ادبی روشنی را آرزو می‌کنم.»
