رسول جزینی
مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی

تیم ملی کشتی فرنگی شرایط خوبی در جهانی اوزان غیرالمپیکی آلبانی دارد. در وزن 55 کیلوگرم حق پویا دادمرز است که به مسابقات برود، چون در ایران بدون باخت بوده و مجموعاً عملکردش خوب است. در 63 کیلوگرم هم با توجه به شکست‌هایی که ایمان محمدی داشته، می‌شد به کشتکار که کشتی‌گیر خوبی است هم شانس انتخابی داد. ایمان محمدی کارنامه آنچنان موفقی نداشته و می‌شد تصمیم دیگری در این وزن گرفته شود. درخصوص دو وزن 72 و 82 کیلوگرم، اینکه به برادران‌ گرایی فرصت حضور در مسابقات انتخابی داده شد، تصمیم بسیار خوب و سنجیده‌ای بود، اما علی‌رغم تمام شایستگی‌های محمدرضا گرایی، از نظر من وقتی صحبت از مسابقه انتخابی می‌شود، دیگر همه چیز تمام است و کشتی‌گیری باید انتخاب شود که مسابقه را برده و نتیجه هم برگشت ندارد و اعتراض وارد نیست. این بهترین حالت ممکن در 72 کیلوگرم بود که از هر دو کشتی‌گیر در ترکیب تیم اعزامی به آلبانی استفاده شود، یکی در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی و دیگری در امیدهای جهان، من هم اعتقاد محکمی به محمدرضا‌ گرایی دارم، کاری هم به اسم هیچ کشتی‌گیری ندارم، صرفاً معتقدم وقتی قرار است گره کار را انتخابی باز کند، باید به نتیجه آن پایبند بود، اما در نهایت اعزام هر دو کشتی‌گیر (گرایی و سهرابی) به مسابقات بهترین کار است. در 82 کیلوگرم هم محمدعلی ‌گرایی اگر همین کشتی‌هایی که در انتخابی اخیر گرفت را در مسابقات جهانی بگیرد، مدالش حتمی است. او از یک مدت پیش خود را بهتر نشان داد. باتوجه به کشتی‌گیرانی که انتخاب شدند حرف برای گفتن داریم، خصوصاً اینکه طلایی المپیک (محمدرضا گرایی) هم در این جمع حضور دارد. فکر می‌کنم تیم موفقی شود. علی‌رغم اینکه شنیدم روس‌ها هم در مسابقات شرکت خواهند کرد، اما تیم فرنگی ما تیم بزرگی است.