تساوی ناامیدکننده بایرن‌مونیخ مقابل لورکوزن

راهی که ژابی آلونسو نشان داد

خط حمله بایرن‌مونیخ هفته قبل توقف‌ناپذیر به نظر می‌رسید. 20 گل زدند، هری کین، جمال موسیالا و میشل اولیسه همه فوق‌العاده بودند حالا همه چیز فرق کرده چون به نظر می‌رسد ژابی آلونسو راهی برای از کار انداختن خط حمله بی‌نظیر ونسان کمپانی پیدا کرده است. لورکوزن کاری هوشمندانه اما غیرمنتظره کرد: عقب‌نشینی. ژابی دفاع پنج نفره تشکیل داد و ویکتور بونیفیس و مارتین ترایر را در خط حمله تنها گذاشت و به نتیجه رسید. بایرن مونیخ 70 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت اما لورکوزن اوضاع را تحت کنترل داشت و حداقل شانس را به میزبان داد. اینکه هری کین 85 دقیقه بازی کرد و هیچ شوتی نداشت، گویا است. او تنها 20 بار توپ را لمس کرد که از بونیفیس در آن سمت کمتر بود. البته بایرن بدشانس هم بود، دو توپ پشت سر هم سرژ گنابری که به تیرک خورد، نمونه‌اش بود.
حالا تیم کمپانی باید برای بازی چهارشنبه در مقابل تیم اونای امری، استون ویلا آماده شود. لورکوزن تیمی دفاعی نیست و شاید امری از روی دست آلونسو نگاه کند بنابراین کمپانی باید راهی پیدا کند.
این بازی البته برای هواداران بایرن خیلی امیدوارکننده است، آنها فصل قبل حرفی برای گفتن مقابل تیم ژابی آلونسو نداشتند اما این فصل با مربی و تاکتیک جدید کاری کردند که لورکوزن اتوبوس پارک کند و از دقیقه پنج به فکر اتلاف وقت باشد. تیم آلونسو سه‌شنبه بازی سختی با میلان در لیگ قهرمانان دارد.
 
آینده بایرن و آلمان
الکساندر پاولوویچ کمتر از یک سال قبل نخستین بازی‌اش در بوندس‌لیگا را انجام داد و آنقدر فوق‌العاده بوده که لئون گورتزکا و ژوائو پالینیا را در ترکیب اصلی بایرن کنار زده. او کنار یاشوا کیمیش در خط میانی بازی کرد و با این درک عالی تردیدی نیست که او نه تنها آینده خط میانی بایرن‌مونیخ است بلکه در تیم ملی آلمان هم یکه‌تازی می‌کند. او 82 پاس را به مقصد رساند، صددرصد تکل‌هایش موفق بود و سرعت ضربه‌اش که به گل تساوی بایرن منجر شد، بیش از صد کیلومتر در ساعت بود. بایرن‌مونیخ مدت‌ها در انتظار یک محصول آکادمی بود که در بالاترین سطح بدرخشد و بدون شک، پاولوویچ می‌تواند این آرزو را برآورده کند.