شروع ناامیدکننده امباپه

اندریک در برنابئو گل کاشت

خرید تابستانی پر سر و صدای رئال مادرید توپ را بیرون محوطه جریمه گرفت. با یک ضربه توپ را از نزدیک‌ترین مدافع عبور داد و با یک ضربه نرم دروازه‌بان را مغلوب کرد. این گل، برتری مادرید برابر رئال وایادولید را در وقت‌های تلف شده 3 بر صفر کرد. بازی تمام شد. اما این کیلیان امباپه نبود که در نخستین بازی خانگی رئال مادرید موفق به گلزنی می‌شد، دیگر خرید جدید تیم، اندریک بود. امباپه آن موقع اصلاً در زمین نبود، ده دقیقه قبل جایش را به نوجوان برزیلی داده بود در حالی که تیمش با برتری خطرناک یک بر صفر به کارش ادامه می‌داد.
اینکه اول کار خود را نشان بدهی، خیلی مهم است به خصوص بعد از این انتظار طولانی. هواداران خیلی منتظر ماندند تا امباپه با پیراهن رئال به زمین سانتیاگو برنابئو قدم بگذارد اما آنطور که می‌خواستند پیش نرفت. از گل خبری نبود، از لبخند و آن شادی گل مخصوص هم همینطور. در نهایت اهمیتی نداشت، چون رئال برنده آسان این بازی بود با گل‌های نیمه دوم فدریکو والورده، براهیم دیاس و اندریک اما بازی امباپه و کل تیم ثابت کرد این مادرید هنوز جای پیشرفت زیادی دارد.
امباپه 86 دقیقه در زمین بود و کمترین لمس توپ را در میان بازیکنان میزبان داشت (47) و کمترین پاس هم متعلق به او بود (26). در گلزنی هم که هیچ. چهار شوت زد که سه تا را کارل هاین، گلر میهمان دفع کرد. چهارمی حسرت‌بارتر بود، پشت دفاع توپ را گرفت و به بیرون زد، این آخرین کار امباپه بود قبل از آنکه توسط کارلو آنچلوتی تعویض شود. برد یک بر صفر اطمینان‌بخش نبود و کارلتو که لوکا مودریچ، دیاس و دنی سبایوس را به زمین فرستاده بود، به تغییر در خط حمله نیاز داشت. اندریک آمد، دو دقیقه بعد دیاس گل دوم مادرید را زد تا خیال میزبان راحت شود و اندریک در وقت‌های تلف شده کار را تمام کرد.
جای امباپه در تیم معلوم است، او مهاجم نوک است و وینیسیوس و رودریگو دوطرفش قرار دارند، این یعنی خطری تهدیدش نمی‌کند. بعد از بازی آنچلوتی هم فشار را از روی او برداشت هم اینکه آزادی داد در همه جای خط حمله حرکت کند اما برابر تیم منسجم از نظر دفاعی وایادولید جایی برای جولان او نبود. در نیمه اول که به خاطر دمای 34 درجه‌ای مادرید، استراحت خنک شدن به بازیکنان داده شد، امباپه با وینیسیوس بحث می‌کرد. زبان بدنشان حکایت از آن داشت که سر موضوعی بحث دارند. هواداران هم کلافه بودند، بعد از 40 دقیقه وقتی اورلین شوامنی پاس محکمی به امباپه داد که کنترل آن از توانش بیرون بود، تیم را هو کردند. در آینده هم این مشکلات وجود دارد. در نیمه دوم، وینیسیوس عقب آمد و درگیر شد و سعی داشت توپگیری و بازیسازی کند. این دو روی دو موقعیت عالی امباپه، همکاری مؤثری داشتند به خصوص روی دومی که آخرین فرصت امباپه بود و معمولاً این توپ‌ها را گل می‌کند اگر اینقدر تحت فشار نباشد. اینکه اندریک از فرصتش خوب استفاده کرد، آن هم با آرامش، شرایط امباپه را بدتر کرد. تردیدهای زیادی درباره آمادگی این بازیکن 18 ساله برای بازی در بالاترین سطح وجود داشت و او به همه پاسخ داد.  البته این معرفی رسمی امباپه در برنابئو نبود، او سه بار با پیراهن پاریسی‌ها به اینجا آمده: بازی در باخت 3 بر یک در فوریه 2018، گلزنی در تساوی 2 بر 2 در نوامبر 2019 و به یادماندنی‌تر از همه بازی خوب در باخت 3 بر یک در مارس 2022. هواداران از کیفیت او خبر دارند و صبور می‌مانند. اما در اولین بازی خانگی مثل خیلی بزرگان دیگر مادرید نبود، کریستیانو رونالدو در اولین بازی‌اش در برنابئو گل زد، رونالدو نازاریو در اولین بازی‌اش با اولین ضربه گل زد، او به عنوان بازیکن جانشین در اکتبر 2002 آمد. پارسال جود بلینگام در اولین بازی در دقیقه 95 گل زد تا رئال 2 بر یک ختافه را ببرد تا خودش را در دل هواداران بیش از پیش جا کند. برای اندریک، انتظار کوتاه مدت برای گل لیگ به پایان رسید، بار سنگین را بلند کرد. حالا نوبت امباپه است.