در حافظه موقت ذخیره شد...
تأمین الزامات عمل به وعده‌ها در گام نخست دولت
مسعود پزشکیان در انتخابات وعده صریحی نداد؛ به عنوان مثال نگفت تورم را به فلان عدد می‌رسانم یا تحریم‌ها را برمی‌دارم. اما درباره همه این موارد صحبت کرد. مثلاً گفت با وجود تحریم‌ها پیشرفت اقتصادی به‌خوبی حاصل نمی‌شود، یا فیلترینگ را رد کرد. بنابراین پزشکیان وعده‌ای نداد، اما دستورکار یا برنامه اصلی دولتش را مشخص کرد. اگر این دستورکار و برنامه را وعده انتخاباتی بدانیم، می‌توانیم اینطور بگوییم که وی وعده داد در راستای تحقق اهداف کلان کشور، مانند سند چشم‌انداز و اجرای برنامه هفتم توسعه حرکت کند. پزشکیان برای عمل کردن براساس این دستورکارها بر دو عامل مهم تأکید کرد؛ وفاق و همدلی و استفاده از کارشناسان هر حوزه. اگر این دو عامل را به عنوان لوازم اساسی تحقق وعده‌های رئیس‌جمهور لحاظ کنیم، واقعیت این است که او به طور کامل در این مسیر حرکت کرده است. رئیس‌جمهور پزشکیان تا اینجا توانست وفاق را جاری و ساری کند؛ دلیل این ادعا، شکل‌گیری همدلی و همگرایی میان ارکان مختلف کشور، قوای سه‌گانه و کاهش تنش میان جریان‌های سیاسی است. در کنار وفاق؛ کارشناسی، توانمندی و تخصص، ملاک اصلی و مهم رئیس‌جمهور پزشکیان در انتخاب کابینه بود. اصل بودن امر کارشناسی، بیش از همه در انتخاب رئیس سازمان برنامه و بودجه و معاونان وی دیده شد. با این توضیح، در پاسخ به کسانی که از عمل به وعده‌ها در دولت چهاردهم می‌پرسند، باید گفت، تا اینجا رئیس‌جمهور در این مسیر حرکت کرده است؛ هم برای شکل‌گیری وفاق تلاش کرده و هم در انتخاب دولتمردان و دولت زنان براساس توان کارشناسی عمل کرده است. این دو اتفاق، نه‌تنها جزو وعده‌های پزشکیان بوده، بلکه جزو مقدمات تحقق سایر وعده‌ها هم هست. بنابراین می‌توان گفت هرچند وعده‌های دیگر محقق نشده، اما لوازم تحقق وعده‌ها فراهم شده است.
