محمد قراگزلو
خبرنگار

آنچه پرسپولیس در تبریز ارائه داد، شبیه یک تیم مدعی نبود. تیم گاریدو به طرز عجیبی تحت تأثیر حساسیت‌های بازی و جو مسابقه ترسو بود و احتیاط بیش از حد را آنقدر کش می‌داد که در نهایت گل خورد و در شرایط سخت‌تری قرار گرفت.
پرسپولیس از ابتدای بازی با تراکتور، سعی داشت با بازی کنترلی در لحظات کلیدی به گل برسد اما در فاز حمله بشدت کم اثر و منفعل بود. در این میان، تراکتور نیز هرچند در نیمه نخست دست به عصا حرکت می‌کرد اما نسبت به میهمان خود، طرح و نقشه بهتری داشت و در فاز حمله، کارهای ترکیبی این تیم منجر به ضربه و شوت می‌شد اما پرسپولیس در نیمه نخست کاملاً راه رسیدن به حوالی دروازه میزبان را گم کرده بود.
آنچه در ترکیب اولیه پرسپولیس نمود داشت، تغییرات متعدد سرمربی اسپانیایی این تیم، نسبت به بازی اول بود. تا جایی که به نظر می‌رسد بعد از یک ماه تمرین و اردو و بازی تدارکاتی، انگار بازی با ذوب‌آهن حکم جدی‌ترین بازی تدارکاتی پیش فصل را پیدا کرده و گاریدو تازه در مسابقه بزرگ تبریز، وارد لیگ برتر شده بود. او لیست 20 نفره تیمش را دچار تغییراتی اساسی کرد و بعد از نارضایتی از بازیکنان تعویضی بازی با ذوب‌آهن، حتی آنها را به لیست بازی با تراکتور نیاورد و با تغییرات متعدد در فهرست تیم، ترکیب اصلی هم دچار تغییرات نسبتاً قبل تأملی شد.
گولسیانی در قلب دفاع، اسدبیگی در نقش هافبک دفاعی، اورونوف به عنوان وینگر چپ و حضورآل کثیر بدون علیپور در نوک حمله، پرسپولیس را در تبریز کاملاً متفاوت کرد اما این تغییرات گسترده منجر به بهبود شکل بازی پرسپولیس چه در فاز دفاع و چه در حمله نشد. این تیم با یک ضربه ایستگاهی و اشتباه محاسباتی در آفسایدگیری مدافعان گل خورد و عقب افتاد اما غیر از این صحنه بارها به تراکتور موقعیت گل داد و شاید اگر گندوز روز درخشانی را تجربه نمی‌کرد، برای گاریدو و تیمش شکستی سنگین رقم می‌خورد.
پرسپولیس در این مسابقه در سازمان دفاعی فوق‌العاده متزلزل و در حمله، بدون طرح و نقشه بود تا جایی که بارها دروازه‌اش را در خطر فروپاشی دید. ضمن اینکه تا قبل از شوت فرشاد احمدزاده نیز، موقعیت جدی گلی نداشت و حتی بعد از آن نیز به تبع 10 نفره شدن در خلق موقعیت عاجز بود و با یک ضربه کرنر، به گل مساوی دست یافت و البته خوش شانس بود که بعد از آن نیز گل مساوی را دریافت نکرد.
تنها نکته مثبت پرسپولیس در این مسابقه، بازگشت آنها بعد از شکست در اتمسفر فوق‌العاده سنگین ورزشگاه یادگار و مقابل تیمی منسجم و پرمهر بود که نشان داد این تیم هنوز چیزهایی برای بالیدن به آن دارد اما تنها ویژگی جنگجویی و مبارزه طلبی برای تبدیل شدن به مدعی برای این تیم کفایت نمی‌کند. پرسپولیس از دو مسابقه ابتدایی خود تنها دو امتیاز به دست آورده و در فرم بازی هم نکته ویژه‌ای ارائه نکرده که بتوان روی آن ایستاد و صحبت کرد. در واقع گاریدو همچنان در مرحله شناخت قرار دارد. البته دیر کامل شدن تیم هم در این ماجرا دخیل بوده و احتمالاً در بازی هفته سوم هم این مقوله جریان خواهد داشت کما اینکه تغییرات گسترده مربی اسپانیایی از این مهم حکایت دارد. بدین ترتیب برای قضاوت درباره پرسپولیس گاردیو، باید تا بعد از بازی‌های فیفادی منتظر ماند اما همین امتیاز از دست دادن‌ها می‌تواند تیم او را از دایره مدعیان خارج یا رقابت را برای سرخ‌ها سخت‌تر کند.