اگر صداوسیما به کارکرد خود برگردد جایی برای غیر نمیماند
اگر در حوزه فرهنگ و هنر نگاه دوگانه داشته باشیم، هر چیزی میتواند هم فرصت و هم تهدید باشد.سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی آزادی در برنامه سینمازاویه درباره تهدیدها و فرصتهای شبکه نمایش خانگی گفت: اگر بخواهیم صرفاً پدیدههای فرهنگی و هنری را فارغ از ماهیت آنها تفکیک کنیم، نتیجهگیری متفاوتی میتوان داشت.
به گزارش ایرنا، مدیر پردیس سینمایی آزادی ادامه داد: ما هر چه از وظایف خود دوری میکنیم، یادمان میرود که یک گستره ۸۵ میلیونی در ایران داریم و این تنوع فرهنگی را در تولید محتوا به رسمیت نمیشناسیم. اگر صداوسیما به کارکرد اصلی خود بازگردد، هیچ محلی برای عرضاندام غیر نمیماند.
نوروزی با بیان اینکه سینما، تلویزیون و پلتفرمها اختراع ما نیستند و ماهیت آنها نیز سرگرمی است گفت: نمیشود از چیزی که ماهیتاً ویژگیهای خود را دارد، توقع دیگری داشته باشیم. هنر ما این است که از دالان سرگرمی، معنا را منتقل کنیم. ما هم در تحلیلهای روشنفکری و هم تحلیلهای انقلابی، ماهیت سرگرمی را نادیده میگیریم. ما مرجعیت خودمان را در تولید از دست دادهایم. چرا فکر میکنیم جوان دهه هشتادی که جدیدترین سریالهای دنیا را میبیند، به تماشای این سریالها که با برچسب روشنفکری و استاندارد بشدت نازل، تولید شدهاند، مینشیند؟
آثار خوب پلتفرمها کم است
مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان اینکه تعداد آثار خوب پلتفرمها بسیار کم است، گفت: سال ۶۸ زیر بمباران جنگ، ۸۲ میلیون بلیت سینما در ایران فروش رفت؛ در حال حاضر این عدد رؤیاست. این مدیر سینمایی با اشاره به دوران طلایی تلویزیون گفت: انبوهی از نهادهای رنگارنگ با بودجههای میلیاردی میتوانستند پیش از ایجاد پلتفرمها، ماهیت خود را تثبیت کنند و اجازه ندهند چنین فضایی شکل بگیرد. در این فضایی که پلتفرمها را نقد و ضعفها را شناسایی میکنیم، باید به خودمان هم یک سوزن بزنیم.
ما مخاطب را دودستی تقدیم سکوهای خارجی کردهایم
نوروزی اظهار کرد: مشکل ما همین تفکیک است؛ میگوییم بخشی از جامعه به گونهای و بخشی از جامعه به گونه دیگری است. برای بخشی از جامعه حکم صادر میکنیم که ممکن است به مبانی اعتقادی بیتوجه باشند و آنها را به رسانههای بیرونی تقدیم میکنیم. بخشی نیز معتقدترند و میخواهیم برای آنها در داخل اثر تولید کنیم. ما باید با به رسمیتشناختن سرگرمی، یک زنجیره تولید وسیع محتوا برای تمام اقشار داشته باشیم. ما مخاطب را دودستی تقدیم سکوهای خارجی کردهایم.
این مدیر سینما ضمن مقایسه مخاطبان در سالهای اخیر توضیح داد: ما باید نگران باشیم که مخاطب از فضای رسمی رفته است. مخاطب من در سال ۹۷ با مخاطبی که در سال ۱۴۰۳ دارم، خیلی فرق دارند. مرجعیت تولید و سرگرمی، به خارج از فضای کشور منتقل شده و این نگرانکننده است.
فضای فرهنگی امن برای مخاطبان
علی عبدالعلیزاده کارشناس برنامه سینمازاویه نیز با اشاره به اینکه پلتفرمها در نبود قوانین و ترکفعل نهادهای رسمی مثل وزارت ارشاد به این وضعیت دچار شدهاند، گفت: آنچنان برای نظارت بر پلتفرمها غفلت صورت گرفت که در نهایت صداوسیما موظف شد بر پلتفرمها نظارت کند. وقتی میگوییم تهدید، یعنی غفلت کردهایم و درصد خطای آن بالاست. فردی در ایران دوست دارد فرزندش را در فضای فرهنگی سرزمین خود رشد دهد و حاکمیت نیز موظف است برای او فضای امن فرهنگی ایجاد کند. وی گفت: این خطرناک است که ما با پدیدههای مهم سهلانگارانه برخورد کنیم. ما اندازه خطر را نمیدانیم و باید کاری کنیم خانواده ایرانی بداند که میزان خطر چه قدر است، نه آنکه کلاً آن را کنار بگذارد. اگر بخواهیم سبک زندگی ایرانی را حفظ کنیم، باید با نظارت آثار پلتفرمها را تماشا کنیم.
عبدالعلیزاده با بیان اینکه دوره خلوتشدن خیابانها با پخش سریال گذشته، گفت: هر زمانهای اقتضائات خاص خود را دارد، در آن زمان یک بار سریال پخش میشد و همه مجبور بودند آن را ببینند؛ الان فوتبال هم خیابان را خلوت نمیکند.